پدرم...

[sAmaR!]

یه ۵ شنبه دلگیر نزدیکای غروب افتاب کنار قبر بابا فقط من ومن و من…ویه دنیا حرف که فقط
به بابا میخوام بگم کم کم داشت اذان مغرب رو میگفت میگن بده غروب توی قبرستان باشی
اما من نمیتونستم دل بکنم بعد رفتن بابا من موندم و این لحظه ها… سکوت مطلق من و یه
عالمه سنگ قبر... من و سنگ قبر بابا و گونه های خیس از اشکهام... کاش بودی کاش…کاش من
نبودم … کاش پیش تو بودم….

[sAmaR!]

پدر یعنی عشق و مهربانی

پدر یعنی همدم

پدر یعنی ایثار

پدر یعنی یک دنیا صداقت

پدر یعنی عشق و مهربانی

پدر یعنی دریای بیکران سخاوت

پدر یعنی چتری برای بالای سر

پدر یعنی دستان گرم

پدر یعنی تکیه گاه

پدر یعنی كوه استقامت

پدر یعنی صدای خوش زندگی

پدر یعنی هم‌خوانی با دل

پدر یعنی نفس آرام

پدر یعنی آرامش خاطر

پدر یعنی یک دنیا حرف نگفته

پدر یعنی تنها تک چراغ زندگی

پدر یعنی تهی از ادعا

پدر یعنی دل گرمی قبل از آغاز هر چیز

پدر یعنی پناهگاه همه دوران زندگی

پدر یعنی جاده های زندگی را با شجاعت هموار کردن

پدر یعنی همان دستی که وقت ترس و گریز شانه هایت را می فشارد

پدر یعنی یک آغوش باز تا ابد...

[sAmaR!]

پدرم ندیدنت دلم را شکانده است….

کجا تو را بیابم نازنین تر از گل

برایم سخت است ندیدنت

وعده های دروغین به دل دادن

صبور باش دل نا آرام من..

[sAmaR!]

وقتی نباشی پدرم خاطراتت بپچاره ام میکنند...
خاطرات نه سر دارند و نه ته…

بی هوا می ایند تا خفه ات کنند…

میرسند گاهی وسط یک فکر …!

گاهی وسط یک خیابان …

سردت می کنند…داغت می کنند…

رگ خوابت را بلدند…زمینت می زنند…

خاطرات تمام نمی شوند…

تمامت می کنند…

ویرایش شده 12 شهریور، 2020 توسط sAmaR!

[sAmaR!]

دخـتــَــر کـه بــاشی
میـدونـی اَوّلــــیـن عِشــق زنـدگیـتــ پـــِدرتـه
دخـتــَــر کـه بــآشی میـدونـی مُحکــَم تــَریـن پَنــآهگــاه دنیــآ
آغــوش گــَرم پـــِدرتـه
دخـتــَــر کـه بــآشی میـدونـی مــَردانــه تـَریـن دستــی
کـه مـیتونی تو دستـِـت بگیـــری و
دیگـه اَز هـــیچی نَتــَرسی
دســــتای گَرم وَ مِهـــــرَبون پـــِدرتـه
هَر کـجای دنیـا هم بـــاشی
چه بـاشه چـه نبــاشه
قَویتــریـن فِرشتــه ی نِگهبـــان پـــِدرته...

[sAmaR!]

می گن دخترا عزیز دوردونه بابان….

می گن دخترا بابایی ان…..

آره منم عزیز دوردونه بابام بودم ٬ منم بابایی بودم…

اما اصلا تو این فکر نبودم که قراره به این زودی تکیه گاهمو ٬ پشت و پناهمو ٬

عزیزم رو ٬ بابام رو از دست بدم….

باورش ٬ درکش ٬ تحملش خیلی برام سخته هنوز که هنوزه نتونستم فراموش کنم

حالم و احساساتم با گفتن کلمات بیان نمی شه ٬ دردی که کشیدم و می کشم

برای گفتنش کلمات هم کمن خیلی کم…

بابا دوستت دارم و همیشه به یادتم...

[sAmaR!]

پدر، عشق تو مثل لطافت و زیبایی یک روز قشنگ بهاری است.

پدر، یاد تو مثل بی‌خیالی و راحتی یک روح سبکبال، در گردش یک روز خوش آب و هوای تابستانی است.

پدر، فکر به تو مثل گرمای کنار هیزمی سرخ شده از آتش، در یک روز سرد زمستانی است. پدر، امنیت در تو مثل آغوش گرم مادری پر مهر، برای فرزندی ترسان از دنیای ناشناخته‌هاست.

پدر، کلام تو مثل مشعلی روشن و فروزان، در تاریکی راه‌های مخوف و پر پیچ و خم زندگی است.

پدر، روح تو مثل آرامش و سکون، بعد از یک جابجایی مکان، از زمانی تا به ابدیت است.

پدر، سپر تو نه مثل، بلکه خود عشق، خود امنیت، خود کلام و خود نجات توست...

[sAmaR!]

نیاز به کسی دارم که راه را نشانم دهد؛

 تنبیه ام کند؛

 تشویقم کند؛

 نه به حق قدرتی که دارد؛

 بلکه به اقتدارش؛

 من پدرم را می خواهم …

[sAmaR!]

 حالم بهتر نیست از این دل خسته … گرفته دلم ، کجایی که آرامم کنی ، کجایی که این غم یخ زده را در دلم آب کنی گرفته دلم ، کجایی که به درد دلهایم گوش کنی...
نیستی و من در حسرت این لحظه ها نشسته ام...
 نیستی و من بیشتر از همیشه خسته ام...

در لا به لای برگهای زندگی،
نیست برگی که از تو ننوشته باشم ،

نیست روزی که از تو نگفته باشم هزار سال هم که بگذرد من در توهم حضورت نفس می کشم...
من آن شانه هایت را می خواهم که پناهم بود همان یک وجب از شانه ات تمام دارایی ام بود...

با آن نگاه مهربان و آن همه خوبی... من بی تو طاقت ماندن ندارم...

دیروز دلم تنگ شد و با آسمان و دلتنگی‌اش

با زمین و تنهائیش

با خورشید و نبودنش

به یاد پدر سخت گریستم

پدرم وقتی رفت سقف این خانه ترک بر میداشت

پدرم وقتی رفت دل من سخت شکست….

[sAmaR!]

 از بیرون همه چیز روبراه است

اما هرنفس درد است که میکشی!

معنی حسرت رو توی هیچ کاغذی نمیشه نوشت…

روی هیچ
صفحه ی سفیدی نمیشه تایپ کرد…

با هیچ
زبونی نمیشه توضیح داد….

حسرت خلاصه میشه تو همین فاصله ی من و تو

 پدر….

خوابم نمی برد

بغض

روی ثانیه هایم راه می رود

دوباره تو را کم آورده ام

تو را

و عطر صبوری هایت را

کودکانه در آغوشم بگیر 

به یادروزهای دوران طفولیت

که دلم برایت بسیار تنگ است

کاش ان روزها بازگردد...

 

[sAmaR!]

ان قدر وسوسه دارم بنویسم که نگو

تو کجایی پدرم؟

ان قدر حسرت دیدار تو دارم که نگو

بس که دلتنگ تو ام از سر شب تا حالا

انقدر بوسه به تصویر تو دادم که نگو

جان من حرف بزن امر بفرما پدرم

ان قدر گوش به فرمان تو هستم که نگو

کوچه پس کوچۀ این شهر پر از تنهاییست

ان قدر بی‌تو در این شهر غریبم که نگو

پدر ای یاد تو آرامش من

امشب از کوچۀ دلتنگی من میگذری؟

جان من زود بیا بغلم کن پدرم

ان قدر حسرت آغوش تو دارم که نگو

به خدا دلتنگم

رو به رویم بنشینی کافیست

همه دنیا به کنار

اگر چه از دور ولی من تو را میبوسم

ان قدر خاک کف پای تو هستم که نگو

یادت گرامی و روحت شاد

 

[sAmaR!]

دلم برای روزهایی تنگ است که میدانم باز نخواهند گشت…
برای پدرم که دیگر حضورش را احساس نخواهم کرد…
به راستی که چه زود دیر میشود..

 

[mahi.goli]

روحشون شاد و بهشت نصيبشون

[sAmaR!]

در در ۱۳۹۹/۳/۲۴ در 22:59، mahi.goli گفته است :

روحشون شاد و بهشت نصيبشون

ممنونم عزیزم خدا رفتگان شما رو هم بیامرزه

[SARDAR]

در در ۱۳۹۹/۳/۲۴ ه‍.ش. در 02:21، sAmaR! گفته است :

دلم برای روزهایی تنگ است که میدانم باز نخواهند گشت…
برای پدرم که دیگر حضورش را احساس نخواهم کرد…
به راستی که چه زود دیر میشود..

 

خدا  رحمتش کنه روجش شاد و  بهشت برین نصیبش بشه  امین 

[sAmaR!]

در 5 ساعت قبل، SARDAR گفته است :

خدا  رحمتش کنه روجش شاد و  بهشت برین نصیبش بشه  امین 

خیلی ممنون خدا رفتگان شما رو هم رحمت کنه.

[sAmaR!]

دلتنگ تر از هر شب و هر روز شدم من

بی مهر پدر، شمع پر از سوز شدم من

تقدیر مرا بی سر و سامان و سپر کرد

محروم ز دیدار گل روی پدر کرد

سخت است که دیدار رود تا به قیامت

رویاست پدر، آید از این در به سلامت

شب را به خیالش به سحرگاه رسانم

از حکمت الله دگر هیچ ندانم

 

[!!DanDy GirL]

khoda pedareto rahmat kone 

Vaghean bi pedar budn sakhte 

Mifahmm❤

[sAmaR!]

در 58 دقیقه قبل، !!DanDy GirL گفته است :

khoda pedareto rahmat kone 

Vaghean bi pedar budn sakhte 

Mifahmm❤

ممنون عزیزم خدا رفتگان شما رو هم بیامرزه❤

[sAmaR!]

 

پدرم لبخندی است در چار چوب قاب .

پدرم خوابی شیرین است که هر لحظه انتظار دیدنش را می کشم.

پدرم نوازش اشک است در پهنه ی صورتم ....

پدرم خاطره است

پدرم خاطره شد....

پدرم داستانی است حماسی که در ذهن ناآرامم بارها وبارها مرور می شود.

پدرم ترانه ایست امید بخش که در گوش جانم بارها زمزمه می شود.

پدرم قطعه ایست غمگین که در فراق سروده شده

 پدرم  تکیه گاه آرزوهای من است

پدرم یاد است.

پدرم یاد خاطره های شیرین است

پدرم یاد دستان پینه بسته و چشمان امیدوار است

پدرم خاطره ی صمیمی لحظه های سلام واحوالپرسی است

آری پدرم یاد است . پدرم خاطره است . پدرم در تک تک ثانیه های وجودم جاریست. 

پدرم هست .... همراه لحظه های دلتنگی و شادی ام .

آری« پدرم دیگر نیست »  خطاست!

 

[sAmaR!]

این روزهــــایم به تظاهر می گذرد …

تظاهر به بی تفاوتی

تظاهر به بی خیـــــالی

به این که دیگــــر هیچ چیز مهم نیست …بعد از "پدر"

 

[sAmaR!]

ز سروش باغ رضوان، تو چه نغمه‌ای شنیدی

که وصال کوی جانان، به بهای جان خریدی

شرری زدی به جان‌ها، که بیان آن نشاید

گوهر دلم تو بودی، که به خاک آرمیدی

دل ما شکسته اما، تو نمرده‌ای پدر جان

که تو از فنا گذشتی، به سر بقا رسیدی.