ŦŁФШ ΞTłHШ ارسال شده در 13 مهر، 2021 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 مهر، 2021 میرزا نصر الله معروف به بهار شروانی یکی از گویندگان چیره دست دوره قاجاریه است وی به سال ۱۲۱۴ – ۱۲۵۱ هجری – در شماخی شروان به دنیا آمد. در جوانی به قصد سیر و سیاحت به هندوستان رفت و در سال ۱۲۳۷ – ۱۲۷۵ هجری – به ایران بازگشت و در اثر ذوق و قریحه ایی که داشت به دربار ناصرالدین شاه قاجار راه یافت و در اندک زمانی استعداد و قدرت طبع خود را به ناصر الدین شاه نشان داد و به دریافت لقب ملک الشعرائی نائل آمد بهار پس از چندی به کردستان رفت و شاگردان زیادی در آنجا تربیت کرد آخرین سفرش در سال ۱۲۶۲ – ۱۳۰۰ هجری – به خراسان بود که آنجا بیمار گشت و در منزل دوست خود میرزا محمد کاظم صبوری پدر ملک الشعرا بهار در گذشت میرزا نصرالله بهار علاوه بر دیوان غزلیات و قصایدش دو منوی داشت بنام های نرگس و گل تحفه العراقین که در دست نیست و گویا نسخه خطی انها در لندن موجود است از شاگردان برجسته او میتوان ایرج میرزا نام برد دل ز دستم برده اند اما نمیدانم که برد غمزه برابر و اشارت میکند ابرو به چشم در سر زلف تو آویخت دل و شانه به هم تا چه سازند ببینیم دو دیوانه بهم آمد ز پی پرسش و از رشک بمرد کایا که خبر داده ز بیماریم او را 1 نقل قول لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .