فقر شیشه و ثروت آیینه

[ŦŁФШ ΞTłHШ]

جوان ثروتمندی نزد یک انسانی وارسته رفت و از او اندرزی برای زندگی نیک خواست. مرد او را به کنار پنجره برد و پرسید:

– پشت پنجره چه می بینی؟

– آدمهایی که می آیند و می روند و گدای کوری که در خیابان صدقه می گیرد.

بعد آینه ی بزرگی به او نشان داد و باز پرسید:

– در این آینه نگاه کن و بعد بگو چه می بینی.

– خودم را می بینم.

– دیگر دیگران را نمی بینی! آینه و پنجره هر دو از یک ماده ی اولیه ساخته شده اند، شیشه. اما در آینه لایه ی نازکی از نقره در پشت شیشه قرار گرفته و در آن چیزی جز شخص خودت را نمی بینی. این دو شیئ شیشه ای را با هم مقایسه کن. وقتی شیشه فقیر باشد، دیگران را می بیند و به آنها احساس محبت می کند. اما وقتی از نقره یعنی ثروت پوشیده می شود، تنها خودش را می بیند. تنها وقتی ارزش داری که شجاع باشی و آن پوشش نقره ای را از جلو چشمهایت برداری تا بار دیگر بتوانی دیگران را ببینی و دوستشان بداری.