هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم

[ŦŁФШ ΞTłHШ]

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش، میسرم که نجوشم


به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم


مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم


مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم


به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم