بکش مرا، دل بی عشق استفاده ندارد

[ŦŁФШ ΞTłHШ]

بکش مرا، دل بی عشق استفاده ندارد

بکش مرا، دل بی عشق استفاده ندارد
رواست بشنکد آن کوزه ای که باده ندارد!


به جای شیخ، به دلقک پناه می برم امشب
که هر که غم نکشد، چهره ی گشاده ندارد


به نیمه ی پر لیوان بچسب لوط، که قومت
هر آنچه داشته باشد حرامزاده ندارد!


ندیده برده ی خود را بخر عزیز، که اینجا
یکی، که دامن عصمت ز کف نداده، ندارد...


به هر کجا که رسیدم، بدون نذر رسیدم
هزار شکر ده ما، امامزاده ندارد


رسیده ایم که رسوا شویم،ناز نکن عشق!
عجوزه! بوسه ی مرگ اینقدر افاده ندارد...