دو هواییم ،دمی صاف و دمی بارانی

[ŦŁФШ ΞTłHШ]

دو هواییم ،دمی صاف و دمی بارانی

دو هواییم ،دمی صاف و دمی بارانی
ما همانیم ؛همانی که خودت می دانی


پیش بینی شدن حال من و تو سخت است
دو هواییم ...ولی بیشترش طوفانی


دل من اهل کجا بوده که امروز شده ست
با دل تنگ قلم های تو هم استانی


آخرین مقصد تو شانه ی من بود ؛ نبود؟
گریه کن هر چه دلت خواست ولی پنهانی


شاید این بار به شوق تو بتابد خورشید
رو به این پنجره ی در شرف ویرانی


باز باید بکشی عکس پریشان مرا
گوشه ی قاب همان روسری لبنانی


آب با خود همه ی دهکده را خواهد برد
اگر این رود زمانی بشود طغیانی...