مثل یک ابر که بر هق هق باران می باخت

[ŦŁФШ ΞTłHШ]

مثل یک ابر که بر هق هق باران می باخت

مثل یک ابر که بر هق هق باران می باخت
دختر باکره در خلوت شب جان می باخت


در دل آبی ِ دریای زمین می رقصید!
کشتی حادثه – انگار به طوفان می باخت!


دخترک ساده تر از ماه نگاهم میکرد
عفّت و پاکی خود را به کمی نان می باخت


خانه ای داشت سرِ کوچه ی احساس قدیم
خانه ای کهنه که بر فرش خیابان می باخت


بوق زد پشت سرش آهنِ بی وجدانی -!
مثل آهو که به یک گرگ بیابان می باخت


-در قماری که در آن برد ندارد معنا
عمر خود را به سرِ شهوت انسان می باخت


آخر قصّه – ولی نه – بخدا میترسم
واژه انگار که در گوشه ی دیوان می باخت


سَرِ یک لقمه ی نان چادرش افتاد به خاک
وَ زَن ! اینبار به اجبار به شیطان می باخت