بیمارستان‌های روانی یا اتاق ‌های شکنجه: ده تیمارستان که لرزه بر اندامتان می‌ اندازند

ŦŁФШ ΞTłHШ · 22 مرداد، 2020

در اینجا ده تیمارستان وحشتناک وجود دارد که به جای فضای امن به اتاق‌های شکنجه شبیه هستند. از اختلالات خلقی و شخصیتی گرفته تا تروما و مصرف مواد نشان دهنده این موضوع هستند که سلامت روان منطقه‌ای به حدی آسیب‌پذیر و مبهم است که حتی روان پزشکان قادر به درک کامل آن نیستند. منطقه‌ای که در معرض کلیشه‌ها و بدنامی‌های متعدد اجتماعی قرار دارد. متأسفانه، بسیاری اهمیت سلامت روان را نمی‌دانند، بنابراین بیماران، خانواده‌ها و کارمندان اغلب برای کنار آمدن با زندگی روزمره خود با احتیاط بسیار رفتار می‌کنند.

گرچه درمان‌های روانی در چند دهه اخیر پیشرفت کرده ‌است، اما آسایشگاه‌های متروکه مانند اشباح، فراموش‌نشدنی هستند و داستان‌هایی از دوران تاریک، درمان‌های تجربی و خشونت‌های وحشتناک را بازگو می‌کنند. درمان با اغماء انسولینی، تشنج الکتریکی، روپوش بازدارنده (کتی که برتن دیوانه‌های خطرناک و غیره می‌کنند و جلوی حرکت دست و بازوی آنان را می‌گیرد)، برش قسمتی از مغز (نوعی جراحی مغز که در گذشته برای درمان بیماری‌های ذهنی و یا مشکلات روانی انجام می‌شده که در آن قسمتی از بخش قدامی مغز (که زیر استخوان پیشانی قرار دارد) برداشته می‌شده است.)؛ این لیستی است از روشهای درمانی ستیزه گر (controversial treatment) که در این تیمارستان‌ها انجام می‌شده است. لازم به ذکر است که جنون عمدتاً مشکل زنان تلقی می‌شده و بسیاری از مادران دارای فرزندان نامشروع و مهاجران به سادگی از بین رفته و سپس فراموش می‌شدند.

در اینجا 10 تیمارستان وحشتناک وجود دارد که به جای فضای امن به اتاق‌های شکنجه شبیه هستند.

10- عدم رستگاری در آسایشگاه روانی جزیره هارت (The Hart's Island Lunatic Asylum)

بسیاری از زنان بی‌چاره به آسایشگاه روانی جزیره هارت، یکی از ناامید کننده‌ترین مکان‌های ایالات متحده فرستاده می‌شدند. این تاسیسات در جزیره بدنام هارت در نیویورک سیتی ساخته شده است و برای اهداف مختلف از جمله اردوگاه زندانیان جنگی، بیمارستان سل و منطقه قرنطینه مورد استفاده قرار می‌گرفته است. امروزه از این جزیره به عنوان محل دفن استفاده می‌شود.

9- درمان با تشنج الکتریکی، روپوش باز دارنده و برش قسمتی از مغز و دیگر موارد وحشتناک در بیمارستان ایالتی بدنام دنورس (The Notorious Danvers State Hospital)

اگر فکر می‌کنید که سوگند بقراط می‌تواند پزشکان را در بیمارستان‌های روانی از انجام اقدامات ظالمانه باز دارد، کاملا در اشتباهید! در این بیمارستان ایالتی، که اکنون به آپارتمان‌های دنج تبدیل شده است بیماران مجبور بودند برهنه راه بروند، در زباله‌ها زندگی کنند و درمان‌های وحشتناکی مانند شوک درمانی، برش قسمتی از مغز و انزوا را تحمل کنند.

8- تیمارستان ویلارد (Willard Asylum) برای دیوانگی مزمن یکی از مخوف‌ترین مکان‌ها در آمریکا محسوب می‌شود

تیمارستان ویلارد که برای دیوانگی مزمن در ابتدا به منظور بهبود مراقبت و رضایت بیمار طراحی شده بود، یکی از بدترین مکان‌ها در ایالات متحده بشمار می‌آمد. بیماران به سادگی در آنجا رها می‌شدند. سالها بعد، متخصصان چمدان‌های زیادی از مردم را پیدا کردند که حاکی از آن بود که بیماران منتظر آزادی بودند، آزادی‌ای که هرگز نیامد.

7- بیمارانی با بیهوشی ملایم (روشی است که با استفاده از داروهای آرامبخش میزان رنج و تحریک ناشی از روند درمانی یا روند تشخیصی درد را کاهش می‌دهند.) و خشونت مداوم در بیمارستان فدریکو مورا در گواتمالا (The Federico Mora Hospital)، خطرناکترین بیمارستان جهان

اگرچه خدمات مراقبت‌های ذهنی امروزه بسیار پیشرفته‌تر است، اما واقعیت در بسیاری از نقاط جهان ترسناک است. به عنوان مثال، در گواتمالا، بیماران نه تنها مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرند بلکه توسط کارکنان نیز مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند. به نقل از بی بی سی، بیمارستان فدریکو مورا یکی از بدترین موسسات جهان است که در آن بیماران تحت فشار، بیهوشی ملایم و بی‌توجهی قرار می‌گیرند.

6- منتظر کسی هستم که هرگز نخواهد آمد | ناامیدی در بیمارستان روانپزشکی ولترا (The Ospedale Psichiatrico Di Volterra) ، ایتالیا

ویرانه‌های بیمارستان روانی ولترا در ایتالیا زمان‌های تاریک را برای مردم یادآوری می‌کنند. مردم نه فقط به دلیل مشکلات عاطفی جزئی بلکه به خاطر جرایم سیاسی به آنجا فرستاده می‌شدند. بیماران تحت درمان‌های ستیزه گر (controversial treatment) مانند اغماء انسولینی و تشنج الکتریکی قرار می‌گرفتند. در دهه 60 این بیمارستان یکی از بزرگترین تیمارستان‌ها در اروپا معرفی شد اما تنها دو توالت برای هر 200 نفر داشت.

5- گذشته فراموش نشدنی بیمارستان روانی گونجیام (The Gonjiam Psychiatric Hospital) در کره جنوبی

بدون شک در سرتاسر جهان تیمارستان‌ها به اندازه ای وحشتناک هستند که برای تهیه فیلم‌های ترسناک از آنها الهام بگیرند. به عنوان مثال، بیمارستان روانی متروکه گونجیام در کره جنوبی، الهام بخش یکی از موفق‌ترین فیلم‌های ترسناک آسیا بود. با این حال، فراموش نکنیم که بیمارستان‌های بهداشت روان، داستان‌هایی از ناامیدی در زندگی واقعی و رویاهایی که هرگز برآورده نشده را روایت می‌کنند.

4- بدون هیچ روزنه امیدی در تیمارستان سویرالز (Severalls Asylum)، انگلیس

یکی از بدترین واقعیت‌های موجود در مورد درمان‌های روانی در گذشته این است که بیماری‌های روانی یک مشکل زنان محسوب می‌شدند. بسیاری از بیماران، عمدتاً زنان، تحت درمان‌های تجربی و آزمون و خطا قرار می‌گرفتند. زمانی که در مورد بیماران صحبت می‌کنیم، نباید فراموش کنیم که قربانیان سوء استفاده و زنان باردار بدون خانواده، به زعم آنها دیوانه تلقی می‌شدند.

3- حقوق نقض شده و رنج‌هایی فراموش نشدنی در پناهگاه جنگل (Haven Forest Asylum)

اگرچه پناه‌گاه جنگل به عنوان نمادی از پیشرفت ساخته شد، جایی با برنامه‌های موسیقی و هنر درمانی، اما این مرکز به آرامی مترادف با وحشت، خشونت، غفلت و سوء استفاده از حق انسانی شد. حتی افراد مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری و مشکلات جسمی، در آنجا رها شده و فراموش شده‌اند. اگرچه مادر طبیعت در حال بازپس گیری این مکان است، اما مشکلات موجود در آن همچنان باقی است.

2- بیماران معلول ذهنی در غنا (Ghana) همچنان مانند حیوانات درمان می‌شوند

اگرچه درمان‌های بهداشت روان در طول دهه‌های گذشته بهبود یافته است، اما حقیقت این است که بسیاری از بیماران سلامت روان هنوز هم هدف سوء استفاده و غفلت قرار گرفته‌اند. به عنوان مثال، بیماران در غنا، سالها باهم به زنجیر کشیده میشوند و در شرایط غیر انسانی زندگی می‌کنند. این مساله، بسیار نگران کننده است، زیرا حتی افراد مبتلا به سوء مصرف مواد مخدر نیز می‌توانند به یک موسسه سلامت روانی ارسال شوند.

1- بازی کردن و ناپدید شدن در اسایشگاه روانی Trans-Allegheny

قرار بود اسایشگاه روانیTrans-Allegheny که با مزارع سبز و درختان معطر احاطه شده است، مکان امنی برای بیماران از جمله کودکان باشد. با این وجود، با افزایش تعداد بیمارانی که از جامعه ترد شده بودند، اوضاع بدتر شد. صدها نفر از بیماران مجبور به زندگی در اتاق‌های بسیار سرد شدند، در حالی که بعضی‌ها در قفس‌های قفل شده بسر می بردند تا کمی جا باز شود. خیلی‌ها نیز ناپدید شدند ...