آنکس که بداند و بداند که بداند || اسب شرف از گنبد گردون بجهاند. فخر رازی
__________________________________________________________
بر زمین، سم میزنند || خشمگین، شیههکشان || گویی آتش میجهد || از تن چالاکشان. کتاب شعر
__________________________________________________________
اسب تازی در طویله گر ببندی پیش خر || رنگشان همگون نگردد، طبعشان همگون شود. روحی
__________________________________________________________
یک شبی گم میشوند || اسبها در بهت دشت || اسب من که رفت و رفت || سوی آخور برنگشت. کتاب شعر
__________________________________________________________
اسب لاغرمیان به کار آید// روز میدان، نه گاو پرواری. سعدی
__________________________________________________________
اسبی که صفیرش نزنی مینخورد آب// نه مرد کم از اسب و نه می کمتر از آب است. منوچهری دامغانی
__________________________________________________________
ای بسا اسب تیزرو که بمرد// خرک لنگ جان به منزل برد. سعدی
__________________________________________________________
اگر سکندر با شاه همسفر بودی ز اسب تازی زود آمدی فرود به خر. فرخی سیستانی
__________________________________________________________
اگر اشتر و اسب و استر نباشد کجا قهرمانی بود قهرمان را. ناصرخسرو
__________________________________________________________
ز دریا برآمد یکی اسب خنگ || سرون گرد چون گور و کوتاهلنگ || دمان همچو شیر ژیان پر ز خشم || پلنگ و سیه خایه و زاغ چشم. فردوسی
__________________________________________________________
ای بسا اسب تیزرو که بمرد خرک لنگ جان به منزل برد. سعدی
__________________________________________________________
مر سگان را عید باشد مرگ اسب || روزی وافر بود بیجهد و کسب. مولوی