Raheleh

گفته بودم؛ فراموشی... زمان می‌خواهد... اشتباه بود فراموشی .. زمان نمی‌خواهد فراموشی دل می‌خواست.... که آن هم پیش تو ماند.

بر دلش دغدغه چشم سیاهے دارد باتو اش نیم نظـر هرڪه نگاهے دارد چشم پرحادثه ات صد دل عاشق راسوخت ترسم ازعاشق دل سوخته آهے دارد

خبرت ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﺑﯿﻘﺮﺍﺭ ﺗﻮ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺳﯿﺎﻫﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﺧﺒﺮﺕ ﻫﺴﺖ ﺩﻟﻢ ﻣﺴﺖ ﺣﻀﻮﺭ ﺗﻮ ﺷﺪﻩ ﻋﺎﺷﻖ ﻭ ﺷﯿﻔﺘﻪ ﯼ ﺯﻧﮓ ﺻﺪﺍﯾﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ‌‌ ‌‌‌‌‌‌

گاهی ﺁﺩﻡ ﻳﻜﻰ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺗﺸﺎﺑﻬﯽ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻧﺪﺍﺭﺩ ، ﺍﻣﺎ ﺷﻴﻔﺘﻪ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ! ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﺧﻮﺩ ... ﺩﺭ ﺷﻠﻮﻏﻰ ﻫﺎ ... ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ، ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﻜﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ

گر چه دوری ز برم همسفر جان منی قطره اشکی و در دیده گریبان منی این مپندار که یادت برود از نظرم خاطرت جمع که در قلب پریشان منی

ز عشقـت بنـد بنـدِ ایـڹ دڸِ دیــوانہ می‌لـــرزد خــــرابم می ڪنـــی امّـــــــــا خرابــی با تــو مـــی‌ارزد

مهم نیست ڪه نوشتہ هام مخـاطــب خـاص نداره مهم اینه ڪه تــا دلـت بـخـواد هــمــدرد داره مگه نه

گاهــــــی رفتــــــن به معنیــــــه تنفــــــرنیستــــــ به معنیــــــه سنجــــــش دوستــــــ داشتنهــــــ شــــــ ــــــاید میخــــــواد بدونه تا کجــــــادنبالشــــــ میــــــری

نخواه فراموشت کنم آخر کدام درخت در کدام پاییز خانه تکانی کرده است؟ دیوانه من تازه عاشقت شده ام

حال من نیستی بفهمی نبودن هایی هست که چنان گریبان آدم را می گیرد که حال دلش را نمی فهمد خودش را گم می کند نبودن هایی هست که آدم را خیلی قبل تر از مرگش می کشد

فانوس چیده ام مسیر غریبی که خطِ شب پرکرده از هجومِ سیاهی و اضطراب هر شب برای آمدنت نور میخرم ... هرشب به عشق آمدنت میروم به خواب

هیچ کدوم نه اذیتم کرد…. نه واسم سوال شد…… فقط یه بغض داره خفم میکنه…… چه جوری نگات کرد ….. که منو تنها گذاشتی؟؟

. __‏دوست دارم جستجو در جنگل موے تـو را از خدا چیزے نمے خواهم به جز بوے تو را دخـتر زیـباے جنگل هاے آرام شمال ! از ڪـجا آورده دست باد گیسوے تو را ؟ آستینت را ڪه بـالا داده بودے دیـده انـد خلق ، رد بوسه ے من روے بازوے تو را چشمهایت را مراقب باش ، مے ترسم سگان عــاقبت در آتـش انــدازنـد آهــوے تو را ڪاش جاے زندگے ڪردن در آغوشت ، خدا قسمتم مـے ڪرد مردن روے زانوے تو را ‌‌‎‌ ‌

خلوتی میخواهم کنار تو در سکوت ستاره ها بگویم دوستت دارم آرام بگویی من بیشتر

‌ شب هنگام باز می گذارم پنجره ی احساسم را تا نوازش ڪند گیسوانِ سیاهِ شبم را نسیمِ نابِ یادت در رویاهای شبانه ام