azmwork

اجاق های الکتریکی بخاطر اینکه با برق کار میکنند، در مقابل خطرات نشتی گاز شما را ایمن میسازند. اگر شعله‌ای باز بماند قطعا ممکن است چیزی را بسوزاند. به همین خاطر با چشمی غیر مسلح میتوانید متوجه شوید که اجاق الکتریکی شما داغ است یا خیر، و به راحتی از برخورد با آن اجتناب کنید. در این صورت چیزی به طور عمد یا تصادفی نخواهد سوخت. گر بخواهیم اجاق گازی را از نظر ایمنی با اجاق برقی مقایسه کنیم، باید به این نکته توجه کنیم که هنگام پخت و پز با اجاق گازی، غذا مستقیم روی آتش شعله گاز میپزد که این امر ذاتا خطرناک است چرا که هر جا آتش مستقیم باشد احتمال سوختگی، نشتی گاز و آسیب بیشتر است.اما در مقابل اجاق های الکتریکی به دلیل اینکه با برق کار میکنند در مقابل خطرات نشتی گاز ایمنی بسیار بالاتری دارند. هنگام خرید اجاق علاوه بر هزینه باید به تعدادی از پارامترها ی اساسی از جمله: جنس صفحه، نمای ظاهری، خدمات پس از فروش برند انتخابی، سیستم ایمنی، تعداد شعله ، اندازه اجاق و… توجه داشته باشید. استفاده و کار با اجاق گازهای برقی بسیار آسان است ، اما معمولاً غذا را با سرعت کمتری از اجاق گازهای معمولی، پخت می کنند. صفحه شیشه ای اجاق برقی می تواند به راحتی لک شود و گاهی اوقات وقتی مواد غذایی روی مشعل گرم ریخته می شود، اما به همان نسبت هم تمیز کردن آن راحتتر است. بدیهی است که شما در زمان قطعی برق دیگر نمی توانید از اجاق گاز خود استفاده کنید، زیرا برخی از ژنراتورهای پشتیبان نیز نمی توانند توان برقی را که اجاق های برقی استفاده می کنند، تأمین کنند. گاز المنتی برقی گزینه ایمن تری است اما گاهی پس از خاموش شدن مشعل ها خطر سوختگی وجود دارد. دلیل این امر این است که مشعل ها پس از خاموش شدن مدت زمان زیادی طول می کشد تا خنک شوند و باید کاملاً در استفاده از آن هشیار باشید. دمای نامتوازن یکی از شکایات رایج در مورد اجاق های برقی است. اجاق های برقی قدیمی که ممکن است دارای سیم پیچ باشند ممکن است درجه حرارت نا متعادلی را در سطح صفحه گاز ایجاد کنند اما در گازهای برقی جدید این مشکل رفع شده است. گرم شدن اجاق های برقی به طور معمول بیشتر از اجاق گاز است و در نتیجه مدت زمان پخت نیز بیشتر است. در صورت استفاده از گازهای برقی بی کیفیت، قطعات به دلیل گرمای سیستم برقی سریعتر خراب می شوند. در کل، هنگام خرید اجاق جدید بین اجاق گازی و برقی، چیزی را انتخاب کنید که با آن راحت‌تر هستید. اگر نسبت به پخت و پز روی آتش احساس خوبی ندارید به دنبال اجاق برقی باشید. و به عبارت دیگر اگر به فکر هزینه‌ها نبود یا آشپزی حرفه‌ایی را می‌خواهید بهترین گزینه اجاق گازی است. انتخاب با شماست.

زخم های آفتی یک مشکل شایع و دردناک است. آفتهای خوش خیم کوچک (قطر کمتر از 1 سانتی متر) و کم عمق هستند. زخم های آفتی که همراه با علائم یووئیت ، زخم های دستگاه تناسلی ، التهاب ملتحمه ، آرتروز ، تب یا آدنوپاتی ایجاد می شوند ، می توانند نشانگر یک حالت جدی باشند. عدم شفافیت در مورد علت زخم های آفتی منجر به درمان هایی شده است که عمدتاً تجربی هستند. این روش های درمانی شامل آنتی بیوتیک ها ، ضدالتهاب ها ، تعدیل کننده سیستم ایمنی ، داروهای بیهوشی و داروهای جایگزین گیاهی است. درمان آفت های دهان را می توان به پنج دسته تقسیم کرد: آنتی بیوتیک، داروهای ضد التهاب، تعدیل سیستم ایمنی، داروهای رفععلائم و داروهای جایگزین. عدم پیش بینی اثربخشی یک درمان خاص ، رمز و راز پیرامون علت بیماری را نشان می دهد. درمان های موضعی و سیستمیک آنتی بیوتیکی تجربی هستند و به دلیل اعتقاد به اینکه برخی از عوامل عفونی هنوز کشف نشده باعث ایجاد زخم آفت می شوند ، مورد استفاده قرار می گیرند. تتراسایکلین و ماینوسایکلین عواملی هستند که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. یک کپسول 250 میلی گرم آنتی بیوتیکی تتراسایکلین را می توان در 180 میلی لیتر آب حل کرد و به عنوان درمان به صورت قرقره کردن، چهار بار در روز به مدت چند روز در بیماران بزرگسال استفاده کرد که در نتیجه کاهش درد و مدت زمان زخم ممکن است منجر شود. سوسپانسیون تتراسایکلین ، 250 میلی گرم در هر 5 میلی لیتر ، می تواند چهار بار در روز مورد استفاده قرار گیرد. (در كودكان و در زنانی كه ممكن است باردار باشند ، از مصرف تتراسایكلین به دلیل تغییر رنگ دندان باید خودداری شود.) از ماینوسیكلین نیز می توان به این طریق استفاده كرد ، یك قرص 100 میلی گرمی در 180 میلی لیتر آب حل شده و دو بار در روز استفاده می شود. همان احتیاطات برای کودکان و زنان اعمال می شود. علاوه بر این ، استفاده از ماینوسایکلین می تواند به جنین آسیب برساند. بنابراین ، زنان باردار حین مصرف آنتی بیوتیک باید از احتمال آسیب رساندن به جنین مطلع شوند. استراتژی های دیگری برای تسکین علائم موضعی و سیستمیک در بیماران مبتلا به زخم آفت وجود دارد. تسکین درد ممکن است با لیدوکائین 2 درصدی ویسکوزیته که چند بار در روز با یک سواب پنبه استفاده می شود ، در صورت لزوم به دست آید . داروهای بدون نسخه بنزوکائین (به عنوان مثال ، Anbesol و Oragel) نیز ممکن است استفاده شود. نیترات نقره ممکن است باعث نکروز موضعی بیشتر و در نهایت بهبودی تاخیری شود. سرانجام ، ترکیبی از آنتی اسید هیدروکسید منیزیم و هیدروکلراید دیفن هیدرامین (5 میلی گرم در میلی لیتر) ، که نصف و نیمه مخلوط شده است ، باعث تسکین علائم می شود. دکتر سمانه شیرانی متخصص پاتولوژی دهان

همانژیوم نوعی تومور خوش خیم (غیر سرطانی) در نوزادان است. این خوشه غیر طبیعی رگهای خونی کوچک ، به طور معمول در طی یک تا سه هفته پس از تولد روی پوست یا در زیر پوست ظاهر می شود. غالباً ، این بیماری هیچ علائمی ندارد یا فقط یک علامت ضعیف در پوست در هنگام تولد وجود دارد که رنگ پوست روشن تر می شود و در طول 2-4 ماه اول زندگی (مرحله تکثیر) کودک افزایش یابد. سپس ناحیه از نظر اندازه و رنگ تثبیت می شود و سپس شروع به کمرنگ شدن و جمع شدن می کند (مرحله انحلال). اکثر همانژیوم ها تا 3 الی 5 سالگی از بین می روند. برخی ممکن است باعث ایجاد نقاط باقیمانده از پوست اضافی یا رگهای خونی کوچک به نام تلانژکتازی شود. بیشتر همانژیوم های نوزادی هیچ عارضه ای ندارند و بدون درمان از بین می روند. بین 4 تا 10 درصد از نوزادان قفقازی حداقل با یک همانژیوم متولد می شوند و سه تا پنج برابر بیشتر در زنان (به خصوص آنهایی که پوست روشن دارند) شایع تر از مردان است. نوزادان نارس به احتمال زیاد به همانژیوم مبتلا می شوند و این موارد بیشتر در نوزادان قفقازی نسبت به نوزادان آسیایی دیده می شود و در آفریقایی-آمریکایی نادر است. همانژیوم خارجی به شکل یک لک قرمز نزدیک به سطح پوست دیده می‌شود. برخی آن را «همانژیوم توت فرنگی» یا خال توت فرنگی می‌نامند چون به رنگ قرمز روشن است. بیشتر موارد همانژیوم نوزادی درمان نمی‌شوند چون خود به خود از بین می‌روند. اگر همانژیوم درمان نشود و به خودی خود از بین برود، ظاهر پوست بهتر خواهد بود. انواع مختلف همانژیوم با علل مختلفی همراه است ، اگرچه دقیقاً دلیل ایجاد همانژیوم به خوبی مشخص نیست. به عنوان مثال ، همانژیومای نوزادان به دلیل ایجاد مشکل در شکل گیری سیستم عروقی است که در طی رشد جنین رخ می دهد ، اما در بسیاری از موارد ، واقعه ای که باعث مشکل شده است قابل شناسایی نیست. منبع: آنچه که باید درباره بیماری همانژیوم نوزادی بدانید

شارکو ماری توث Charcot marie tooth نوعی بیماری ژنتیکی در اعصاب محیطی است که با تخریب اعصاب موجب ضعف در عضلات قسمت هایی پایینی اندام می شود. بیماری شارکو ماری توث بیماری مفاصل است که از سنین جوانی آغاز می‌شود. شارکو ماری توث charcot marie tooth نوعی بیماری ژنتیکی و ارثی در اعصاب محیطی است. در بیماری شارکو ماری توث اعصاب اندام تحتانی تخریب می شوند و این موجی ضعف عضلات ساق و تغییر شکل کف پا می گردد. درمان قطعی بیماری شارکو ماری توث نوعی ناهنجاری عصبی است هنوز کاملاً مشخص نیست و بیشتر ارثی دارد. این بیماری در خردسالان و بیشتر در پسران پدید می آید و مفاصل را درگیر میکند. علائم شارکو ماری توث علائم اصلی شارکو ماری توث دو مورد است که شامل موارد زیر می شود: ✔ ضعف و تحلیل رفتن عضلات قسمت پایینی پا، پایین تر از مچ پا، دست و ساعد ✔ بی حسی انگشتان دست، انگشتان پا و اندام ها درمان بیماری شارکو ماری توث هیچ درمانی برای این عارضه وجود ندارد. درمان های فیزیکی، استفاده از دستگاه ها و گاهی اوقات جراحی می تواند کمک کننده باشد. 1- بستن مچ پا نیز کمک به راه رفتن می کند. 2- داروهای ضد درد نیز برای تسکین درد استفاده می شوند. 3- درمان های فیزیکی شامل: تمرینات قدرتی برای عضلات، کشش رباط ها، استقامت و ورزش های هوازی می باشد. تقویت عضلات باعث تاخیر و یا کاهش از دست دادن عضلات می شود. 4- تمرینات قدرتی هم اگر قبل از انحطاط اعصاب و ضعف عضلانی صورت گیرد، نتایج بهتری را خواهد داشت. 5- ورزش های کششی از تغییر شکل مفاصل جلوگیری می کند. به طور کلی ورزش کردن موجب افزایش استقامت و جلوگیری از خستگی می شود. 6- درمانگرها توصیه به شنا و دوچرخه سواری می کنند، زیرا این ورزش ها فشاری روی ماهیچه و مفاصل وارد نمی کنند. 7- چکمه و یا بوت ها و یا کفش هایی با پاشنه های بلند و پهن برای حفاظت قوزک پای ضعیف مفید است. منبع: دکتر غلامرضا نادری (dr-rezanaderi.com)