sanazhedayati

اولین و مهم‌ترین نکته‌‌ای که فرد مبتلا به اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی که به علت عدم یا ناکافی بودن نعوظ و سفتی آلت قادر به انجام عمل جنسی موفقیت‌‌آمیز نمی‌باشد این است که او آگاه باشد که بیمار نیست، اختلال نعوظ بیماری نیست و علامت بیماری زمینه‌ای او مثل دیابت یا بیماری قلبی می‌باشد. اختلال نعوظ چیست؟ اختلال نعوظ نوعی ناتوانی در گرفتن یا نگه داشتن نعوظ به اندازه کافی و مناسب برای مقاربت جنسی است. گاهی از آن به عنوان ناتوانی جنسی نیز یاد می شود، اگرچه این اصطلاح اکنون کمتر استفاده می شود. اختلال نعوظ اگر گاهی اتفاق بیافتد غیر معمول نیست. بسیاری از مردان در زمان استرس ممکن است آن را تجربه کنند. با این وجود اختلال نعوظ مکرر می تواند نشانه ای از مشکلات سلامتی باشد که نیاز به درمان دارد. همچنین می تواند نشانه ای از مشکلات عاطفی یا روابطی باشد که لازم است توسط یک متخصص حل شود. چه عواملی باعث نعوظ می شود؟ اختلال نعوظ می تواند به دلیل مشکلات در هر مرحله از فرآیند نعوظ ایجاد شود. نعوظ نتیجه افزایش جریان خون در آلت تناسلی شما است. جریان خون معمولاً توسط افکار جنسی یا تماس مستقیم با آلت تناسلی شما تحریک می شود. هنگامی که یک مرد از نظر جنسی هیجان زده می شود، عضلات آلت تناسلی مرد شل می شوند. این امکان را برای افزایش جریان خون از طریق شریان های آلت تناسلی فراهم می کند و دو اتاق داخل آلت تناسلی را پر می کند. با پر شدن اتاق از خون، آلت تناسلی مرد سفت و محکم می شود. نعوظ زمانی منقبض می شود که عضلات منقبض شده و خون انباشته شده از رگهای آلت تناسلی خارج شود. علائم اختلال نعوظ علائم زیر می‌تواند حاکی از اختلال نعوظ باشد: مشکل در رسیدن به نعوظ مشکل در نگه‌داشتن نعوظ کاهش میل جنسی در صورت داشتن مشکلات نعوظی مراجعه به پزشک اورولوژیست می‌تواند بهترین راه برای درمان باشد. برای درمان نعوظ به چه پزشکی مراجعه کنیم بیماری های عامل اختلال نعوظ دیابت بیماری‌های قلبی فشار خون افزایش سن چاقی مصرف بیش از حد الکل اختلال کار تیروئید بعد از عمل پروستاتخوش خیم اختلال هورمون جنسی خون نارسایی مزمن کلیه اختلال در عملکرد غده هیپوفیز هیپوتالاموس در مغز و بیضه‌‌ها بیماری‌های عصبی (نروژنیک)، ام.اس (S)، پارکینسون، ضایعه و تومور نخاع ضربه و تروما به لگن، جراحی لگن، اشعه درمانی لگن و شیمی درمانی افزایش پرولاکتین خون، نارسایی اولیه بیضه‌ها به علت سرطان عفونت یا ژنتیک می‌باشد. شایع‌ترین علت ناتوانی جنسی شایع‌ترین علت ناتوانی جنسی دیابت نوع 2 می‌باشد. بیماری دیابت نوع 2 اغلب بدون علامت هشدار دهنده، پیش می‌رود. ممکن است فرد 5 سال بعد از ابتلا به دیابت متوجه بیماری خود شود. اختلال نعوظ یا ناتوانی جنسی اولیه ناتوانی جنسی اولیه به مردانی گفته می‌شود که هرگز در زندگی‌شان نعوظ یا آمیزش جنسی نداشته‌اند. اختلال نعوظ ثانوی ناتوانی جنسی ثانوی بسیار رایج است. به مردانی گفته می‌شود که قبلا رابطه جنسی نرمال داشته، سپس ناتوان شده‌اند، حال آنکه تا چه حد ناتوان شده‌اند، مشخص نیست. ناتوانی جنسی زودگذر ناتوانی زودگذر و در بعضی مواقع به صورت مزمن و یا به تدریج در زمینه بیماری‌های اورگانیک که نامبرده شد، در فرد اتفاق افتد. ضعف در قوای جنسی زودگذر بیشتر در دوران جوانی زمانی که مرد در اولین آمیزش جنسی خود با وجود تمام ذوق و شوقی که دارد، نمی‌تواند خوب عمل کند، اتفاق می‌افتد. ناتوانی در نعوظ همچنین برای مردانی که بنا به دلایل کاری یا مشکلات عاطفی تحت استرس شدیدی هستند هم اتفاق می‌افتد و به محض این که استرس رفع می‌شود، دوباره می‌توانند آمیزش جنسی موفقی داشته باشند. بهترین راه جلوگیری و کنترل مشکلات جنسی آگاهی و دانش از روابط جنسی، بهترین راه جلوگیری و کنترل مشکلات جنسی می‌باشد. توسط پزشک معالج، درمان اختلال نعوظ یا ناتوانی جنسی، پس از بررسی فرد به صورت گرفتن شرح حال دقیق و امتحان بالینی بیمار باید صورت گیرد تا ضمن تشخیص علت ناتوانی جنسی درمان مناسب را تجویز کند. درمان نعوظ درمان نعوظ چیست؟ اگر ED دارید ، ممکن است فکر کنید که درمان تستوسترون به شما کمک می کند. تستوسترون یک هورمون جنسی مردانه است. بعد از سن 50 سالگی، سطح تستوسترون در مردان به آرامی پایین می رود و شیوع ED بیشتر می شود. فقط در صورتیکه علائم و نشانه‌های دیگری از تستوسترون پایین داشته باشید، باید دو بار در مورد درمان فکر کنید. داروی درمان نعوظ مرحله اول درمان ناتوانی جنسی استفاده از داروهای خوراکی می‌باشد. 3 داروی خوراکی که به طور رایج در ایران و سایر کشورها تجویز می‌شود، شامل: سیلدنافیل سیترات (ویاگرا)، تادالافیل سیترات (CIALIS) و وردنافیل می‌باشند. تقریبا عوارض هر سه دارو یکسان می‌باشد. عوارض شامل : سردرد احتقان بینی اختلال گوارشی اختلال دید (دید آبی رنگ) درد زانو. درد عارضه مربوط داروی تادالافیل می‌باشد که گاهی بسیار شدید و غیر قابل تحمل می‌باشد. یک ساعت قبل از عمل جنسی یکی از داروها باید میل شود. 30 تا 60 دقیقه بعد نعوظ و ارکشن به وجود می‌آید . این داروها 50 تا 60 درصد پاسخ دارویی دیده شده. 12 درصد بیماران ممکن است به علت عدم تاثیر دارو در درازمدت (معمولا 2 سال) درمان با دارو را قطع می‌کنند. مطالعات کلینیکی نشان داده که 2/1 درصد از بیماران پس از 3 سال دارو را قطع می‌کنند و 1 تا 3 درصد به علت عوارض جانبی بوده. نوع درمان اختلال نعوظ را با توجه به عوارض جانبی، پاسخ دارو و بررسی خود بیمار باید انتخاب کرد. برای درمان نعوظ به چه پزشکی مراجعه کنیم ؟ برای درمان عدم نعوظ ، درمان سستی نعوظ و مشکلات ازین قبیل، اورولوژیست بهترین گزینه می باشد. اورولوژیست یا همان متخصص کلیه و مجاری ادراری و ناباروری و ناتوانی جنسی مردان زیرا اگر مشکل از میزان تستوسترون فرد باشد این مشکل با دارو و یا تزریق توسط اورولوژیست قابل حل می باشد. https://dr-ghavami.com/571

تمرینات تقویت پنجه پا به صورت متداول برای درمان آسیب های پا، مچ پا، زانو، مفصل ران و ناحیه پایینی کمر به کار می روند. تمرین جمع کردن انگشتان برای تقویت عضلات داخلی کف پا کافی نیست. عضلات اطراف مچ و کف پا به صورت عضلات داخلی و خارجی نام گذاری می شوند. عضلات خارجی کف پا از یک سمت به داخل کف پا و از سمت دیگر به بیرون از این محل و نواحی بالا ترساق اتصال دارند. عضلات خارجی، مچ و نواحی پایین تر از آن را حرکت می دهند. عضلات داخلی کف پا از هر دو سمت به نواحی داخلی کف پا متصل هستند. عضلات داخلی یک بخش از پا را نسبت به دیگر نواحی آن حرکت می دهند. داشتن عضلاتی قوی در این ناحیه از پا اهمیت دارد. فواید تقویت عضلات داخلی کف پا عضلات داخلی کف پا باز هم نقش مهمی را ایفا می کنند. این عضلات در کنترل حرکت پا، حمایت از قوس پا، پایداری و تعادل و ارائه اهرمی محکم برای گام برداشتن نقش دارند. پزشکان بر این باورند که با به کار گیری اصول حرکت شناسی در عضلات پا می توان حرکات ناشی از فعالیت عضلات داخلی یا خارجی پا را از یکدیگر تمایز داد. خم کردن انگشتان تمرینی سنتی بود که تصور می شد در تقویت عضلات داخلی کف پا نقش دارد. این حرکت برای بلند کردن اجسامی همچون مداد، حوله و غیره از زمین انجام می شود. یک پزشک نورولوژیست از کشور چک تمرینی متفاوت را به نام پای کوتاه جهت تقویت عضلات داخلی کف پا ارائه داد. یک مطالعه با استفاده از سنجش فعالیت الکتریکی (الکترومیوگرام) تاثیر تمرینات پای کوتاه و جمع کردن انگشتان را بر روی عضلات داخلی و خارجی کف پا بررسی کرد. در نتیجه گیری این مطالعه بیان شد که تمرین پای کوتاه نسبت به تمرین جمع کردن انگشتان به میزان بیشتری عضلات داخلی پا را درگیر می کند. ورزش برای تقویت پنجه و کف پا در حالی که کف پا ها را به اندازه عرض شانه فاصله داده اید، آن ها را به صورت صاف بر روی زمین گذاشته و بر روی یک صندلی بنشینید. با حفظ پنجه پا بر روی زمین، انگشتان خود را بلند کنید. حرکت بلند کردن انگشتان پا، قوس کف پا را افزایش می دهد. در حالی که عضلات ناحیه قوس پا را جهت حفظ قوس بیشتر، منقبض نگه داشته اید انگشتان را به آرامی بر روی زمین باز گردانید. انگشت شست را به صورت فعال به سمت پاشنه پا کشیده و طول کف پا را کاهش دهید. باید انگشتان را صاف نگه داشته و از خم کردن آن ها اجتناب کرد. این حالت از قوس پا و انقباض ایزومتریک را به مدت ۳۰ ثانیه نگه دارید. پس از کسب مهارت در حفظ حالت پای کوتاه در هنگام نشستن، سعی کنید این تمرین را در حالت ایستاده نیز انجام دهید. این تمرین از ایجاد بیشتر شدن مشکلات انگشتان پا نیز جلوگیری می کند. در حالی که در حالت ایستاده به قوس عمیق پا و حالت پای کوتاه دست یافته اید، سعی کنید بدون از دست دادن این حالت یک پای خود را از زمین بلند و بر روی پای دیگر تعادل خود را حفظ کنید. تعادل خود را در این حالت به مدت ۱۰ تا ۳۰ ثانیه حفظ کنید. از خم نشدن انگشتان و عدم انقباض عضلات پشت ساق پا اطمینان یابید. افراد می توانند در حین انجام تمرین پای کوتاه، ضمن حفظ حالت پای کوتاه انواع مختلفی از حرکات یوگا را نیز انجام دهند. تمرین جدا کردن انگشتان پا یا پیانوی انگشتان پا توانایی جداسازی حرکت انگشت شست از دیگر انگشتان پا به عنوان راهی برای فعال سازی عضلات داخلی کف پا بدون تحریک عضلات خارجی بیان شده است. این حرکت همانند نواختن پیانو با انگشتان پاست. در حالی که نشسته یا ایستاده اید، انگشتان را مستقیم نگه داشته، جدا کرده و در نهایت به یکدیگر بفشارید. در حالت نشسته یا ایستاده با نگه داشتن انگشت شست بر روی زمین، انگشتان کوچک را بلند کنید. سپس، انگشتان کوچک را بر روی زمین نگه داشته و انگشت شست را بلند کنید. در مرحله بعد، این تمرینات را در حالت تمرین پای کوتاه انجام دهید. در صورتی که توانایی انجام تمام موارد پیشین را داشتید، سعی کنید بر روی یک پا ایستاده و تمرین پای کوتاه را با پایین نگه داشتن انگشت شست و بلند کردن دیگر انگشتان انجام دهید. اطلاعات بیشتر درباره موثرترین تمرینات در تقویت پنجه پا را در این لینک بخوانید.

تغییر رنگ یا سیاه شدن مچ پا که با نام درماتیت استاز وریدی نیز شناخته می شود، مشکلی رایج است که در اثر بروز مشکل در ورید ها مخصوصا در نواحی مچ پا اتفاق می افتد. در صورتی که خون نتواند آزادانه جریان داشته باشد، فشار خون در ورید ها بالا رفته و سبب نشت خون از آن ها می شود. خون با نشت کردن از ورید ها در پوست جمع شده و لکه هایی به رنگ قرمز یا بنفش تیره به وجود می آورد. با اینکه امکان ابتلای هر کس به این مشکل وجود دارد اما بیشترین شیوع آن در زنان و افراد بالا تر از 50 سال دیده می شود. در صورت تجربه تغییر رنگ پا یا دیگر علائم ناراحت کننده مرتبط با آن باید هر چه سریع تر به پزشک مراجعه شود. علائم تغییر رنگ مچ پا در مردان واضح ترین علائم تغییر رنگ پا، تورم و سیاه شدن رنگ پوست اطراف مچ پاست. امکان دارد، افراد کاهش تورم در شب و افزایش مجدد آن در روز را تجربه کنند. همگام با پیشرفت تغییر رنگ پا، ممکن است موارد زیر نیز تجربه شوند: ورید های واریسی خارش درد زخم های باز یا بسته سفتی پوست ریزش مو در اطراف مچ پا در نهایت، این بیماری سبب تغییر رنگ پوست اطراف و بالای مچ پا به رنگ زرد، قرمز، بنفش یا قهوه ای می شود. تغییر رنگ یا تیرگی پا، مچ یا نواحی پایین تر از آن می تواند ناشی از رسوبات هموسیدرین باشد. هموسیدرین رنگدانه ای قهوه ای رنگ است که در اثر تجزیه هموگلوبین خون ایجاد می شود. هموگلوبین پروتئینی حاوی آهن در گلبول های قرمز خون است. تغییر رنگ پا و مچ آن در اثر رسوب هموسیدرین، درماتیت استازیس نام داشته و علامتی از نارسایی وریدی است. از دیگر نام های این بیماری می توان به بیماری رفلاکس وریدی و فشار خون بالای وریدی اشاره کرد. با اینکه در نارسایی وریدی بیشتر رنگدانه های تیره وجود دارند اما این بیماری می تواند به صورت قرمز شدن نواحی مبتلا نیز بروز دهد. تغییر رنگ مچ پا و درماتیت استازیس درماتیت استازیس یک بیماری پوستی التهابی و رایج است که در اندام های انتهایی تحتانی بروز می دهد. این مشکل علامتی از نارسایی وریدی مزمن با فشار خون بالای این عروق بوده و می تواند پیش زمینه ابتلا به بیماری های شدید تر همچون زخم وریدی پا باشد. به دلیل آنکه بسیاری از بیماران دریافت کننده درمان سلولیت (التهاب سلولی) در واقع به درماتیت استازیس دچار هستند، تشخیص دقیق اقدامی حیاتی است. در صورتی که قرمزی در هر دو پا به طور یکسان توزیع شده و نسبت به درمان های سلولیت پاسخگو نباشد، امکان دارد فرد به جای عفونت باکتریایی به درماتیت استازیس ابتلا داشته باشد. ناگفته نماند که نارسایی وریدی می تواند عود چندین باره سلولیت در سال را آسان تر کند. درماتیت استازیس معمولا بیماران میان سال و مسن را مبتلا کرده و به ندرت قبل از دهه پنجم زندگی بروز می دهد. مورد استثنای این گفته بیمارانی هستند که به نارسایی وریدی اکتسابی ناشی از جراحی، آسیب یا ترومبوز (لخته خونی) دچار هستند. رایج ترین تظاهر بالینی درماتیت استازیس، تغییر رنگ پوست به قهوه ای در نواحی داخلی مچ پاست. این تغییر رنگ در مچ پا با گذشت زمان بدتر شده و در نهایت به تشکیل زخم هایی با التیام نامناسب منتهی می شود. چنین زخم هایی، زخم استاز وریدی نام دارند. بروز این تغییرات معمولا ظرف چندین سال رخ داده و امکان دارد بیماران با پماد ها و دارو هایی مداوا شوند که قدرت حل این مشکل را ندارند. عوامل درماتیت استازیس درماتیت استازیس یک عارضه مستقیم از نارسایی وریدی است. اختلال در عملکرد دریچه های یک طرفه ورید های پا سبب می شود که خون به جای داشتن حرکتی مداوم و رو به بالا، به عقب بازگشته و در پا تجمع کند. باید به یاد داشت که قلب توانایی پمپاژ خون وریدی را به سمت خود نداشته و موارد دیگری باید به بازگشت خون کمک کنند. به همین دلیل نیز ورید ها بر خلاف شریان ها دارای دریچه های یک طرفه هستند. از دست رفتن عملکرد دریچه ها می تواند ناشی از کاهش کیفیت آن ها در اثر افزایش سن باشد. از طرف دیگر، برخی رویداد ها همچون ترومبوز ورید های عمقی، جراحی و جراحت ناشی از آسیب می توانند عملکرد سیستم وریدی اندام های انتهایی تحتانی را به شدت مختل کنند. از جمله این جراحی ها می توان به برش ورید ها، ترمیم کامل مفصل زانو و برداشت ورید صافن جهت استفاده در فرایند بای پس عروق کرونر اشاره کرد. درمان و درماتیت استازیس کلید درمان درماتیت استازیس درمان بیماری وریدی زمینه ای است. انجام آزمایش در تعیین علت و شدت نارسایی وریدی ضروری است. پزشکان برای تعیین محل و شدت آسیب ورید ها از سونوگرافی تشخیصی استفاده می کنند. پس از انجام آزمایش ها یک برنامه درمانی برای بیمار تهیه می شود که خطرات و مزایای درمان ها نیز در آن بیان شده اند. تخریب درون وریدی در این تکنیک به لطف پیشرفت های تکنولوژی می توان ورید ها را با انجام یک جراحی کوچک در آن ها از بین برد. نتایج این فرایند در مقایسه با جراحی استریپینگ (برش ورید) از نظر زیبایی بهتر هستند. این جراحی های کوچک نیازی به بستری شدن یا دست کشیدن از فعالیت های معمول روزانه نداشته و ظرف چند ساعت انجام می شوند. درمان لیزری درمان لیزری درون عروقی ورید ها از دیگر فرایند های درمان این مشکل است. درمان با جوراب های واریس درمان با جوراب های واریس بخشی جدایی ناپذیر از فرایند درمان نارسایی وریدی، ترومبوز ورید های عمقی، ترومبوز ورید های سطحی و انسداد وریدی است. رایج ترین شکل این درمان پوشیدن جوراب های فشاری است که به دلیل داشتن قدرت بالا تنها با تجویز پزشک قابل خریداری هستند. جوراب های واریس از نظر اندازه تا زانو یا ران امتداد می یابند. جوراب های شلواری مخصوص نیز در بازار وجود دارند اما بخش موثر آن ها معادل جوراب های واریسی است که تا بالای ران کشیده می شوند. اندازه جوراب های واریس باید متناسب با هر بیمار تعیین شوند. گاهی اوقات، اندازه جوراب های دو پای یک بیمار با یکدیگر یکسان نیست. پزشک اندازه پا ها را در مطب تعیین کرده یا در صورت ارجاع بیمار، مراکز فروشی را به او معرفی می کند که این کار را به درستی انجام می دهند. افراد نباید بدون اطمینان از اندازه مناسب جوراب ها آن ها را به صورت آنلاین یا با مراجعه به هر داروخانه تهیه کنند. علت سیاه شدن مچ پا در مردان در صورتی که تاکنون به دلیل رنگ مچ پای خود از پوشیدن دامن یا شلوار های کوتاه اجتناب کرده اید، ادامه این مطلب را از دست ندهید. تغییر رنگ مچ پا یک علامت ابتلا به نارسایی وریدی است. ورید ها وظیفه بازگرداندن خون کم اکسیژن به قلب را برعهده دارند. ورید های پا به دلیل مقابله با جاذبه زمین، برای انجام وظیفه خود فشار بیشتری را تحمل می کنند. جریان نامناسب خون در ورید ها با به جا گذاشتن رسوبات هموسیدرین، می تواند مچ و نواحی تحتانی پا را تحت تاثیر قرار دهد. هموسیدرین ترکیبی پروتئینی است که آهن را از خون گرفته و در بافت های بدن ذخیره می کند. گاهی اوقات، رسوبات هموسیدرین می توانند در زیر پوست تجمع می کنند. هنگامی که جریان خون به قدری نارسا است که نمی تواند مقادیر زیاد آهن را جهت دفع شدن به سیستم ایمنی بدن برساند، رنگدانه های تیره ای در مچ پا ها تحت عنوان درماتیت استازیس به وجود می آیند. یک علت رایج نارسایی وریدی ابتلا به ورید های واریسی است. اختلال در عملکرد دریچه های وریدی سبب آسیب دیدن این عروق و ابتلای آن ها به واریس می شود. دریچه های وریدی سالم به خون اجازه می دهند تا طبق مسیر مناسب خود به قلب باز گردد. آسیب دریچه های وریدی سبب بازگشت مقداری از خون می شود. در نتیجه این وضعیت، خون در پا، مچ آن و نواحی زیرین مچ تجمع کرده و ورید های بزرگ و متورمی را به نام ورید های واریسی به وجود می آورد. پزشک چگونه علت تغییر رنگ مچ پا را تشخیص می دهد؟ علت تغییر رنگ مچ پا با استفاده از سونوگرافی رنگی داپلکس ارزیابی می شود. این آزمایش با استفاده از امواج صوتی تصاویری را ایجاد می کند که پزشک به کمک آن ها می تواند هر گونه لخته خون، تغییر در عروق خونی پا و نواحی کاهش جریان خون را مشاهده کند. پزشک جهت مدیریت و کاهش تغییر رنگ مچ پا یک برنامه درمانی برای بیمار تهیه می کند. نقطه شروع این درمان با درمان فشاری آغاز می شود. استفاده از جوراب های طبی با اندازه مخصوص، گردش خون را در پا ها بهبود بخشیده و به عبور خون از دریچه های وریدی ناقص کمک می کند. با پوشیدن این جوراب ها، خون به جای تجمع در ورید ها و آسیب رساندن به آن ها به طور مناسب به قلب باز می گردد. درمان فشاری هنگامی که با تغییرات در سبک زندگی همراه شود بیشترین تاثیر را در بهبود جریان و گردش خون دارد. از جمله این تغییرات می توان به پیاده روی منظم و اجتناب از نشستن یا ایستادن به مدت طولانی اشاره کرد. دکتر آرش محمدی توفیق فوق تخصص درمان واریس پا

یکی از مزایای روکش کامپوزیت این است که نیازی نیست تمام دندان توسط آن پوشیده شود. در این مورد، بجز دو دندان جلویی، فقط لایه فوقانی مجاور لثه از هر دندان توسط روکش کامپوزیت پوشیده میشود تا تغییر رنگ های زرد دندان را پنهان کند. این کار با تکنیک هایی مانند روکش های سرامیکی امکانپذیر نیست. همچنین از دیگر مزایای آن می توان به طول عمر کامپوزیت ونیر دندان اشاره کرد. روکش های کامپوزیت برای تغییر فوری لبخند شما نیاز به تراشیدن و تزریقی ندارد! این فرآیند زمانی که توسط یک دندان پزشک متخصص زیبایی مجرب و ماهر انجام شود خیلی ساده است. در دندان پزشکی، قرار دادن لایه ای نازک از جنس هر ماده ای بر روی دندان ها روکش کامپوزیت یا لمینت نامیده میشود. روکش کامپوزیت، لایه ای از جنس رزین است که به صورت مستقیم روی دندان ها قرار داده میشود. پس جنس آن سرامیکی نیست. طول عمر کامپوزیت دندان روکش های کامپوزیت قابلیت جایگذاری در یک روز را دارند و ماندگاری و طول عمر کامپوزیت ونیر حدود ۵ تا ۷ سال خواهد بود و همچنین به ترمیم نیاز دارند. اگر به خوبی از آن ها نگهداری نشود، میتوانند حساس به خردشدگی باشند. هزینه انجام این روش معمولا نصف روکش های سرامیکی است. روکش های سرامیکی عمر بیشتری دارند و ۱۲ تا ۲۵ سال عمر میکنند، همچنین نیاز به ترمیم نخواهند داشت. هر دو روش میتوانند برای جنبه های زیبایی استفاده شوند و نتایج شگفت انگیزی خواهند داشت. هر دو روش باید با رویکرد کامل زیبایی بررسی شوند پس ما نیازها و طرح های مدنظر شما را خواهیم دانست. دندان پزشکی زیبایی کار تمام دندان پزشکان نیست زیرا نیاز به توجه شدید به جزئیات دارد. ما برای افراد بالای ۱۲ سال کار روکش را انجام می دهیم. عمر لمینیت دندان ماندگاری لمینیت حدود ۱۰ سال است و حتی ممکن است بیش از آن هم دوام بیاورند. عمر لمینیت دندان به بهداشت دهان و دندان و نگهداری از لمینیت دندان بستگی دارد. همچنین باید دو بار در سال برای چکاپ به دندانپزشک مراجعه کنید. آیا کامپوزیت دندان به سادگی می شکنند؟ خیر. روکش های کامپوزیت به سادگی یا به همان طریقی که روکش های سرامیکی میتوانند بشکنند، نخواهد شکست. روکش های کامپوزیتی به دلایل بسیاری میتوانند دچار کندگی شوند، شایع ترین دلیل گاز زدن و جویدن غذاهای سفت و سخت یا شکستن مواد غذایی با دندان است. اما بالا بودن طول عمر کامپوزیت ونیر دندان باعث شده است تا اگر روکش ها شکسته شوند، روکش های کامپوزیتی به سادگی در یک جلسه ترمیم میشوند. این ترمیم شبیه به ترمیم روکش های سرامیکی نیست. کامپوزیت ونیر چگونه انجام می شود؟ بعد از صحبت برای رسیدن به معیارهایتان، نخسین لبخند آزمایشی میتواند انجام بپذیرد. لبخند آزمایشی فرآیندی است که تغییرات در دندان های شما را در یک مدل قالب گیری شده نشان می دهد. براساس شکل و ظاهری که می خواهید روکش کامپوزیت و دندان های شما داشته باشند، کارشنانس دندان پزشکی، با موم، روکش را روی مدل قالب گیری شده از دندان های شما قرار می دهد. این یک نمونه از روکش کامپوزیتی است که شما خواهید داشت و به شما اجازه می دهد تا شکل نهایی دندان هایتان را مشاهده کنید. این کار با گرفتن یک تصویر از دندان های شما و فرستادن آن به آزمایشگاه انجام میشود. براساس خواسته ها و انتظارات شما، تغییراتی روی دندان های شما که روی مدل قالب گیری شده است توسط یک دندان پزشک مجرب انجام می پذیرد. در همین حال، اگر تصمیم به سفید کردن دندان هایتان قبل از روکش کردن آن ها داشته باشید، این کار انجام می پذیرد. وقتی دندان های شما سفید شدند، روکش کامپوزیتی به صورت مستقیم روی دندان ها قرار می گیرند، شکل می گیرند و پولیش میشوند. چه زمانی باید کامپوزیت دندان را ترمیم کرد؟ در شرایطی که از ظاهر طبیعی دندان خود رضایت کافی را ندارید و کامپوزیت شما در اثر استفاده مداوم، دچار شکستگی یا ساییدگی شده اند بلافاصله باید به دندان پزشک خود مراجعه کنید تا آنها را ترمیم کند. در صورتی که به درستی از کامپوزیت دندان های خود مراقبت کنید؛ دوام و طول عمری حدود ۵ تا ۷ سال دارد. بنابراین، پس از این مدت برخی از آنها شکسته شده یا ترک می‌خورند و نیاز به ترمیم یا تعویض پیدا می‌کنند. کامپوزیت دندان شکسته را می‌توان به راحتی ترمیم کرد و مراحل ترمیم کامپوزیت دندان شکسته بدون هیچگونه دردی و در مدت زمان بسیار کوتاهی انجام می‌گیرد. با وجودی که کامپوزیت ونیر ها به اندازه لمینت سرامیکی طول عمر بالایی ندارند اما ساده تر بودن مراحل ترمیم کامپوزیت ونیر بدون نیاز به تراشیدن مینای دندان، آنها را به یک گزینه ایده آل برای بیمارانی که نیاز به اصلاح طرح لبخند خود دارند؛ تبدیل کرده است. مواد رزین کامپوزیت، از جنس نوعی پلاستیک همراه با فیلر ساخته می‌شوند و حدود ۴ تا ۵ سال بدون نیاز به ترمیم، زیبایی خود را حفظ می‌کنند. قیمت هر واحد کامپوزیت ونیر در تهران هزینه ما براساس مهارت، تجربه و مدت زمان انجام روکش و میزان چالش برانگیز بودن روکش متغیر است. اخیرا، ونیرهای کامپوزیتی هزینه ای بین ۶۰۰۰۰۰ و ۱۰۰۰۰۰۰ تومان دارند. این هزینه باعث شده است که از روکش های سرامیکی قیمت کمتری داشته باشد. برای اطلاعات بیشتر درباره عمر کامپوزیت دندان این مطلب را بخوانید

انتخاب بهترین نوع لمینت دندان ، به نیاز بیمار و شرایط وی بستگی دارد. ولی با پیشرفت های اخیری که در زمینه عمل های زیبایی دندان و ابزار و روش های آن داشته‌ایم، تکنیک های استفاده از ونیر یا روکش سرامیکی هم تغییر کرده‌است. سال هاست برای زیباتر کردن ظاهر دندان ها و داشتن لبخندی زیبا، از ونیرهای سرامیکی (پوششی سفید برای زیباتر کردن دندان ها) استفاده می کنند. وقتی دندانپزشکتان می خواهد برای اصلاح طرح لبخند شما بین انواع لمینت دندان یکی را برایتان انتخاب کند، اول سلامت دهانتان را ارزیابی می کند و مشکلات بیحسی و اهداف درمانی را مد نظر قرار می دهند تا بتواند استایل و ماده مناسبی را برای این فرایند انتخاب کند که با نیازهای شما همخوانی داشته باشد. مواد مختلف روکش، بسته به ظاهر، مقاومت و دوامشان با یکدیگر متفاوت‌اند. انواع لمینت دندان ونیرها یا همان روکش های سنتی معمولا بعد از اینکه پزشک دندان هایتان را معاینه می کند، در آزمایشگاه های خارج از مطب ساخته می شوند. در آزمایشگاه، دندان‌سازی متخصص با دقت روکش دندان را می سازد؛ طوری که شبیه به ظاهر اصلی دندان هایتان باشد و حس مصنوعی بودن به آن ندهد. برای اینکه پزشک بتواند این روکش های سرامیکی را روی دندانتان بگذراد، باید قسمتی از مینای دندان را بتراشد. انواع لمینت دندان بر اساس اجزای سازنده آن مواد مختلفی تهیه می شوند: سرامیک توده‌ای برای ساخت این روکش ها، دندان‌ساز سرامیک را با دست روکشی می کند تا شکل، رنگ و حالت مات دندان طبیعی را به خود بگیرد و با دندان های دیگر تفاوتی نداشته باشد. روکش های سرامیکی زیبایی فوق‌العاده‌ای دارند و دقیقا مخصوص هر شخص ساخته می شوند اما به اندازه روکش های فشرده بادوام نیستند. سرامیک فشرده لمینت های که از سرامیک فشرده ساخته می شوند، ضخیم تر از ونیرهای دیگر هستند و ساختشان هم راحت تر است. ضخامت آن ها باعث می شود محکم تر بوده و دوام بیشتری داشته باشند. از طرفی، این ضخامت باعث می شود برای نصب کردنشان دستکاری بیشتری روی دندان انجام شود. دی سیلیکات لیتیوم این ماده معمولا برای کسانی توصیه می شود که مبتلا به بروکسیم یا دندان‌قروچه هستند. روکش های لیتیوم در سیلیکات بسیار قوی و مستحکم هستند و با فناوری ساخت با کمک رایانه (CAM) و طراحی با کمک رایانه (CAD) تهیه می شوند. این مواد باعث می شود دندان ها هنگام ساییده شدن (دندان قروچه) آسیب نبینند. پیشرفت های اخیر در زمینه زیبایی دندان، باعث شده علاوه بر مواد جدید، تکنیک های درمانی و روش های آماده‌سازی جدیدی هم به وجود بیایند. زیرکونیا زیرکونیوم هم مانند لیتیوم دی سیلیکات از روکش های سرامیکی دیگر مقاوم تر است و می تواند به استحکام دندان های ضعیف کمک کند. مواد این روکش، از مواد مشابه با تاج دندان ساخته شده‌اند و به همین خاطر نسبت به ساییدگی مقاوم هستند. همچنین جنس غیرشفاف این ماده، باعث می شود خرابی های لایه زیری دندان پیدا نباشد. با اینکه ونیرهای سنتی برای روکش دندان گزینه های مناسبی هستند و می توانند به استحکام آن ها کمک کنند، برای نصبشان باید مینای دندان را از بین ببرید و علاوه بر آن، هر کدام عمر مشخصی دارند و همیشگی نیستند. باید به خوبی از آن ها مراقبت کنید و هر ده بار یکبار آن ها را تعویض کنید تا ظاهرشان زیبا بماند و کارایی خود را حفظ کنند. بهترین نوع لمینت دندان یکی دیگر از عواملی که باید هنگام انتخاب انواع لمینت دندان در نظر بگیرید، کارخانه سازنده آن است. معروف ترین کارخانه های ساخت ونیر عبارتند از: daVinci™: این شرکت بیش از سی سال تجربه ساخت ونیر دارد و یکی از بااطمینان ترین برندهای ونیر سرامیکی به حساب می‌آید. IPS Empress®: این شرکت روکش ها را متناسب با رنگ دندان های هر شخص تهیه می کند؛ به این صورت که دوازده روکش با رنگ های مختلف تولید می کند تا ظاهر لبخندتان تا حد امکان طبیعی باشد. دکتر میلاد افشار، متخصص ایمپلنت و جراحی دندان انواع لمینت دندان چه مشکلاتی را برطرف می کنند؟ از روکش ها به طور معمول برای رفع موارد زیر استفاده می شود: دندان هایی که به دلیل موارد زیر تغییر رنگ داده اند: درمان کانال ریشه لکه های حاصل از تتراسایکلین یا سایر داروها فلوراید بیش از حد پر کننده های بزرگ رزین دندانهایی که فرسوده شده اند دندانهایی که تراش خورده یا شکسته شده اند دندانهایی که نامرتب ، ناهموار یا نامنظم هستند (به عنوان مثال ، دهانه یا برآمدگی در آنها وجود دارد) دندانهایی که شکاف بین آنها وجود دارد (برای بستن فضای بین دندان ها) انواع لمینت دندان گزینه ای مناسب و متنوع برای زیبایی دندان شماست که ظاهر لبخندتان را به طرز چشمگیری بهبود می بخشد. بیمارانی که دچار ترک ، تراشه ، شکاف ، تغییر رنگ ، فرسودگی دندان یا نامناسب شدن خفیف دندان هستند ، همگی می توانند از روکش دندان استفاده کنند. با استفاده از جدیدترین تکنیک ها و مواد پیشرفته ، دندانپزشک زیبایی می تواند با پیشرفته ترین روکش های دندانی به شما در رسیدن به لبخند رویاهای خود کمک کند. طول عمر انواع لمینت دندان ونیرها به طور کلی بین ۷ تا ۱۵ سال دوام می آورند. بعد از این زمان، روکش ها باید تعویض شوند. برای اطلاعات بیشتر مطلب انواع لمینت دندان بر اساس اجزای سازنده آن را بخوانید. https://drmiladafshar.com/1264

سنگ کلیه یکی از بیماری های رایجی است که مردم در سراسر دنیا به آن مبتلا می شوند. در این مقاله توضیحات کاملی درباره ی تشخیص، انواع و درمان سنگ کلیه آورده شده است. انواع سنگ کلیه بطور کلی انواع سنگ های کلیه به دسته های زیر تقسیم بندی می شوند. اما برای ارائه ی مطالب بیشتر در پایین این موارد هر کدام را توضیح دادیم. سنگهای اسیداوریکی: با کم خوردن پروتئین های حیوانی شانس ابتلا به سنگ اسید اوریکی کاهش می یابد. سنگ های فسفات کلسیم: کم خوردن نمک ، پروتئین، کلسیم باعث کاهش شانس سنگ سازی می شود. سنگ های اگزالات کلسیم: خوردن کمتر نمک، پروتئین؛ اگزالات باعث کاهش سنگ فوق می شود. سنگ های استروویتی سنگ های سیستئینی تشخیص سنگ کلیه بیمارانی که مبتلا به سنگ های ادراری هستند، ممکن است به علت درد پهلو (کولیک کلیوی)، تهوع، استفراع و گاهی اوقات تب مراجعه کنند و ممکن است بدون هیچگونه علامتی باشند. برای تشخیص بیماری، بررسی استاندارد قابل قبول، گرفتن شرح حال و امتحان بالینی بیمار الزامی باشد. تشخیص کلینیکی به گرفتن عکس امکان پذیر می باشد. چنانچه سونوگرافی در دسترس باشد، باید به عنوان اولین قدم تشخیصی مورد استفاده قرار گیرد. اگر درد تسکین یابد، ارزیابی های تصویری نباید به تاخیر افتد. سونوگرافی در حدود 85 تا 100 درصد دقیق می باشد. عکس ساده 70 تا80 درصد اختصاصی می باشد. سی تی اسکن بدون تزریق برای تشخیص وجود سنگ استاندارد بوده و جایگزین عکس رنگی تزریقی شده. اگر سی تی اسکن بدون تزریق ، سنگ نشان نداد، باید به فکر علت دیگری برای درد بیمار شد و علت آن بررسی شود. سی تی اسکن در مقایسه با عکس رنگی 100 درصد دقیق تر می باشد. سی تی اسکن با ماده حاجب سنگ های بزرگتر از 3 میلی لیتر را 100 درصد تشخیص می دهد. تجزیه و آنالیز سنگ در تمام بیماران باید انجام شود. اندازه سنگ های کلیوی و میزنای ها اندازه سنگ های کلیوی می تواند از چند میلی متر (همانند یک دانه شن) تا چند سانتی متر متغیر باشد. اندازه و محل سنگ نیز به تعیین بهترین روش درمان سنگ، امکان دفع شدن یا نشدن و پیشگیری احتمالی از بروز سنگ های بیشتر کمک کند. سنگ های کلیوی معمولا سخت بوده و لبه هایی دندانه دار دارند. در حالی که لبه برخی از سنگ ها دندانه دار است، برخی دیگر دارای لبه صاف تری هستند. اندازه سنگ ها به ترتیب 5 میلی متر، 5 تا 10 میلی متر، 10 تا 20 میلی متر و بیشتر از 20 میلی متر طبقه بندی می شوند. طول میزراه (حالب) بر حسب قد افراد تفاوت دارد، ولی در مورد 25 سانتی متر اتفاق نظر وجود دارد. حالب بخشی از سیستم مجاری ادرار بوده که به شکل یک لوله باریک از جنس فیبر های عضلانی صاف می باشد. حالب دارای طول 25 تا 30 سانتی متر و قطر 3 تا 4 میلی متر است. وظیفه این لوله انتقال ادرار از کلیه ها به مثانه می باشد. از آنجایی که این بخش دارای بافت عضلانی است، مقداری توانایی منقبض و منبسط شدن را نیز دارد. سنگ های کلیوی که قطر 5 میلی متر یا کمتر دارند می توانند از میزنای عبور کنند. سنگ های کلیوی 6 تا 7 میلی متری یا بزرگتر امکان عبور از میزراه را نداشته و باید به روش دیگری برداشته شوند. نوع و اندازه سنگ های کلیوی می توانند تعیین کننده نوع و روش های درمانی باشند. دکتر هوشنگ قوامی جراح و متخصص کلیه

سیروز به مرحله انتهایی زخم (فیبروز) کبدی گفته می شود که در اثر انواع مختلفی از بیماری ها و مشکلات کبدی همچون هپاتیت و اعتیاد مزمن به الکل ایجاد می شود. کبد در صورت آسیب دیدن، جهت ترمیم خود تلاش می کند که در این فرایند بافت اسکار (جای زخم) تشکیل شود. آسیب های کبدی می توانند ناشی از بیماری، مصرف بیش از حد الکل یا موارد دیگر باشند. همگام با پیشرفت سیروز کبدی، زخم های بیشتری تشکیل شده و حفظ عملکرد طبیعی برای کبد سخت تر می شود. مرحله پیشرفته سیروز کبدی مرگ بار است. آسیب کبدی ناشی از سیروز معمولا جبران ناپذیر است. با این حال، تشخیص و درمان زود هنگام علت سیروز کبدی از بروز آسیب بیشتر پیشگیری کرده و در موارد نادر، آسیب ها جبران می شوند. علائم و نشانه های ابتلا به سیروز کبدی سیروز اغلب تا زمانی که آسیب کبدی شدت نیافته، هیچ علامت یا نشانه ای ندارد. هنگامی که علائم و نشانه ها پدیدار می شوند ممکن است شامل موارد زیر باشند: خستگی خونریزی یا کبودی آسان از دست دادن اشتها حالت تهوع تورم در نواحی مختلف پا از جمله کف و مچ کاهش وزن خارش پوست تغییر رنگ پوست و چشم ها به زرد (یرقان) تجمع مایعات در شکم (آسیت) عروق خونی عنکبوتی بر روی پوست قرمزی کف دست ها عقب افتادن یا فقدان پریودی در زنان غیر یائسه کاهش میل جنسی، بزرگ شدن پستان ها و کوچک شدن بیضه ها در مردان گیجی، خواب آلودگی و لکنت زبان (انسفالوپاتی کبدی) مشکلات و عوارض سیروز کبدی عوارض سیروز کبدی می توانند شامل موارد زیر باشند: 1. فشار خون بالا در ورید های کبدی (هایپر تانسیون ورید پورت) سیروز کبدی جریان طبیعی خون در کبد را آهسته می کند. در نتیجه این پدیده، فشار خون در وریدی افزایش می یابد که خون را از روده ها و طحال به کبد می آورد. 2. تورم پا ها و شکم افزایش فشار ورید پورت می تواند سبب تجمع مایع در پا ها (ادم) و شکم (آسیت) شود. عدم توانایی کبد در تولید کافی برخی پروتئین های خونی همچون آلبومین نیز می تواند سبب بروز ادم و آسیت شود. 3. بزرگی طحال (اسپلنومگالی) افزایش فشار ورید پورت می تواند سبب ایجاد تغییر و تورم در طحال شده که در نتیجه آن پلاکت ها و گلبول های سفید خون در این اندام به دام می افتند. کاهش گلبول های سفید و پلاکت ها در خون می تواند اولین نشانه سیروز کبدی باشد. 4. خونریزی فشار ورید پورت می تواند سبب تغییر جریان خون به سمت ورید های کوچک تر شود. امکان دارد، این ورید های کوچک در اثر فشار زیاد خون پاره شده و خونریزی های جدی در بدن رخ دهد. افزایش فشار ورید پورت سبب بزرگی ورید ها (واریس) در مری یا معده و بروز خونریزی های مرگ بار می شود. ناتوانی کبد در تولید تعداد کافی عوامل انعقادی نیز می تواند بر ادامه یافتن خونریزی تاثیر گذار باشد. 5. عفونت ها در صورت ابتلا به سیروز، بدن در مقابله با عفونت ها با مشکل مواجه می شود. آسیت می تواند به بروز پریتونیت باکتریایی (یک عفونت جدی) منتهی شود. 6. سو تغذیه سیروز می تواند فرآوری مواد مغذی را برای بدن دشوار تر کرده و ضعف و کاهش وزن را به همراه داشته باشد. تجمع توکسین ها در مغز (انسفالوپاتی کبدی) کبد آسیب دیده از سیروز توانایی دفع سموم را از خون ندارد. این سموم در مغز تجمع کرده و سبب تیرگی شعور و مشکل در تمرکز می شوند. با گذشت زمان، انسفالوپاتی کبدی می تواند به بیهوشی یا کما منجر شود. 7. یرقان یرقان هنگامی بروز می دهد که کبد بیمار بیلی روبین کافی را از خون تصفیه نمی کند. این بیماری سبب تیرگی ادرار و زرد شدن پوست و صلبیه (سفیدی) چشم می شود. 8. بیماری استخوانی در برخی افراد مبتلا به سیروز کبدی، استخوان ها قدرت خود را از دست داده و از نظر شکستگی در معرض خطر بالا تری قرار می گیرند. 9. خطر بالای ابتلا به سرطان کبد بخش بزرگی از افرادی که به سرطان کبد مبتلا می شوند، سابقه ابتلا به سیروز کبدی دارند. 10. سیروز همزمان حاد و مزمن برخی افراد در نهایت به نارسایی چند اندامی دچار می شوند. محققان امروزه بر این باورند که این مورد یک عارضه متفاوت است که در برخی افراد مبتلا به سیروز کبدی رخ می دهد. دلایل بروز چنین عارضه ای تاکنون مشخص نشده است. مراحل مختلف سیروز گاهی اوقات، سیروز کبدی یک بیماری مرحله آخر کبدی به شمار می رود. مرحله آخر یعنی سیروز کبدی پس از دیگر مراحل آسیب کبدی بروز می دهد. از جمله این آسیب ها می توان به التهاب (هپاتیت)، رسوب چربی (استیتوز)، سفتی شدید و زخم خفیف کبد (فیبروز) اشاره کرد. بسیاری از افراد مبتلا به سیروز کبدی می توانند احساس نسبتا خوبی داشته و بدون نیاز به پیوند کبد چندین سال زندگی کنند.

صدمه به رباط صلیبی بر روی قدرت زانوی شما تأثیر می گذارد ، در نتیجه باعث از بین رفتن قدرت و محدودیت در دامنه حرکت زانو می شود. برای بازگشت تحرک کامل ناشی از آسیب و پارگی شدید اغلب به عمل جراحی و توانبخشی و برخی تمرین های مناسب بعد از عمل رباط صلیبی احتیاج دارید. دویدن بعد از عمل رباط صلیبی آسیب های (ACL) یا پارگی رباط صلیبی برای دونده ها یک آسیب طاقت فرسا محسوب می شود و متأسفانه در طول ۳۰ سال گذشته نگرانی زیادی دراین باره بوده است. تقریباً ۱۰۰۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰۰ مورد پارگی رباط صلیبی قدامی در یک سال اخیر وجود داشته که اکثر این افراد برای دویدن و ادامه فعالیت های ورزشی به جراحی بازسازی رباط صلیبی نیاز داشتند. از آنجا که توانبخشی بعد از عمل رباط صلیبی یک روند گسترده است، اکثر افراد برای اطمینان از بهبودی به دنبال فیزیوتراپی هستند. فیزیوتراپی متمرکز بر این است که ورزشکار دامنه حرکتی و قدرت عضلانی کافی را بدست آورد، که هر دو برای انجام مجموعه ای از فعالیت های ورزشی و دویدن مهم هستند. چه زمانی بعد از جراحی می توانید بدوید؟ جراحان معمولا به بیماران خود سه ماه زمان کافی برای بهبودی قبل از دویدن مجدد را توصیه می کنند. بهبود قابل توجه پیوند در ۱۲ هفته اول اتفاق می افتد و نمی توان اهمیت آن را نادیده گرفت. از ۴ تا ۱۲ هفته بعد از عمل به عنوان مرحله تکثیر شناخته می شود که در آن حداکثر فعالیت سلولی وجود دارد. البته آمادگی جسمی یا روحی فرد برای شروع مجدد دویدن نیز حائز اهمیت است. ورزش های مناسب بعد از عمل رباط صلیبی در اینجا سه تا از بهترین (و ایمن ترین) ورزش های مناسب برای بهبود روند درمان آسیب رباط صلیبی معرفی می شوند: اسلاید پاشنه بدون تحمل وزن باعث بهبود دامنه ی حرکتی زانو می شود. با نشستن روی زمین با زانوهای کاملا صاف و کشیده شروع کنید . زانوی صدمه دیده را به آرامی خم کنید و پاشنه خود را روی زمین به سمت خود بکشید. به آرامی پا را به حالت شروع برگردانید و ۱۰ بار تکرار کنید. تقویت عضله چهار سر ران بعد از عمل رباط صلیبی این حرکت نیز به صورت نشسته انجام می شود. برای این کار ، لازم است که زانوی صدمه دیده خود را به صورت صاف و کشیده روی زمین قرار دهید و زانوی دیگر را خم کنید. اکنون به آرامی عضله ی چهار سر ران سمت آسیب دیده را بدون حرکت دادن زانو و به صورت در جا و به مدت ۱۰ ثانیه سفت نگه دارید. به مدت ۶-۱۰ ثانیه انقباض را رها کنید. این حرکت را ۱۰ بار تکرار کنید. خم کردن زانو در حالت دمر ابتدا روی شکم با زانوهای صاف دراز بکشید. حالا زانوی صدمه دیده ی خود را خم کنید و پاشنه خود را به سمت باسن خود بکشید. پنج ثانیه نگه دارید. شل کنید. سپس ۱۰ بار تکرار کنید. تمرین های دو هفته اول بعد از عمل رباط صلیبی قدامی تمرینات انقباضی سبک در ۲ هفته اول برای بازگشت به الگوهای تقویت مناسب عضلات بسیار مهم هستند. در ابتدا مهم است كه همسترینگ و چهار سر ران با هم منقبض شوند. انقباضات همزمان عضلات زانو در حالت نشسته با پاهای دراز شده، یک حوله لوله شده یا بالشت زیر زانو قرار دهید. پاشنه پا را به طرف زمین فشار دهید تا همسترینگ شما منقبض شود و در حالی که این فشار را نگه داشته اید ، پشت زانوی خود را به حوله بفشارید تا چهار سر ران شما منقبض شود. این حالت را برای ۱۰ ثانیه حفظ کنید و ۱۰ بار تکرار کنید. بهتر است که به محض کاهش درد و تورم، تمرین های عضلات اطراف زانو را در حالت تحمل وزن انجام دهید. به این ترتیب که می توانید با استفاده از یک باند در اطراف زانو که به یک پایه میز وصل می شود و صاف کردن زانو در برابر مقاومت باند ، شروع کنید. انقباض چهارسر در مقابل باند با یک باند تمرینی که یک سر آن به دور پایه میز و سر دیگر به پشت زانو بسته شده است بایستید. یک قدم به عقب بگذارید تا باند به حالت کشش درآید : زانو را به آرامی خم کنید ، سپس به آرامی آن را در مقابل مقاومت باند صاف کنید. به مدت ۳ ثانیه نگه دارید ، رها کنید و سپس تکرار کنید. ادامه مطلب ورزش های مناسب بعد از عمل رباط صلیبی قدامی (ACL) را بخوانید.

استخوان سزاموئید استخوانی است که درون تاندون یا عضله قرار گرفته است. این کلمه از کلمه لاتین sesamum (“دانه کنجد”) گرفته شده که بیانگر کوچک بودن کنجد است. استخوان های کنجدی (سزاموئید) منحصر به فرد هستند زیرا تنها استخوان هایی در بدن می باشند که بوسیله مفاصل به استخوان های دیگر متصل نمی شوند. این استخوان ها به وسیله تاندون ها به دیگر استخوان ها متصل شده و یا در درون عضلات بدن جای گرفته اند. استخوانهای سزاموئید استخوانهای جاسازی شده در تاندون ها هستند. این استخوان های کوچک و گرد معمولاً در تاندون های دست، زانو و پا دیده می شوند. استخوان های سزاموئید برای محافظت از تاندون ها در برابر فشار و ساییدگی عمل می کنند. نمونه های استخوان های کنجدی در بدن شامل کشکک زانو و دو استخوان کوچک در پا می شوند که هر کدام تقریبا به اندازه یک دانه ذرت می باشند. این دو استخوان در زیر سر استخوان متاتارس اول پا قرار دارند که یکی از آن ها در قسمت بیرونی و دیگری در نزدیکی قسمت میانی پا جای گرفته است. این استخوان ها در تاندون خم کننده شست پا قرار دارند. استخوان کنجدی چیست؟ استخوان های کنجدی در پا کاربردهایی چندگانه دارند. آن ها وزن بدن را تحمل کرده، به تاندون ها اجازه اعمال نیروهای بیشتر بر روی استخوان را می دهند. هنگامی که تاندون های احاطه کننده استخوان های سزاموئید تحریک و ملتهب می شوند، سزاموئیدیت رخ می دهد. به گفته آکادمی جراحان ارتوپدی، رقصنده های باله، دوندگان و دریافت کنندگان در بازی بیس بال به دلیل فشار هایی که در حین این فعالیت ها بر روی پاهایشان وارد می شود، بیشتر مستعد ابتلا به سزاموئیدیت هستند. همچنین، افراد دارای قوس شدید پا نیز به دلیل فشار اضافی که بر پای آن ها وارد می شود در معرض خطر بالای ابتلا به سزاموئیدیت قرار دارند. علائم استخوان های کنجدی استخوان های سزاموئید شست پا علاوه بر سزاموئیدیت در معرض شکستگی نیز قرار دارند. گاهی اوقات، تمایز این دو بیماری از یکدیگر دشوار می باشد. هنگامی که فردی به شکستگی استخوان سزاموئید مبتلا می شود درد و تورم و گاه کبودی فورا اتفاق می افتد اما افراد مبتلا به سزاموئیدیت درد را به صورت تدریجی تجربه خواهند کرد. دیگر علائم سزاموئیدیت شامل موارد زیر می شوند: مشکل در صاف و خم کردن شست پا تورم درد، مخصوصا در کف پا از آنجایی که سزاموئیدیت در طول زمان بوجود می آید، امکان دارد فرد دردی مبهم را تجربه کند که در طول روز پدیدار شده و از بین می رود. این درد معمولا در کف پا و انگشتان آن بروز می کند. درد ایجاد شده توسط سزاموئیدیت میتواند سبب لنگیدن فرد در هنگام راه رفتن شود. علاوه بر آن، این افراد جهت کاهش فشار اضافی و درد، وزن خود را بر روی پای دیگر خود یا روی کنار بیرونی پای مبتلا وارد می کنند. تشخیص پزشک تشخیص سزاموئیدیت را با پرسش از فرد در ارتباط با علائم او شروع می کند. سوالاتی که امکان دارد پزشک بپرسد شامل موارد زیر می شوند: چه فعالیت هایی را به طور معمول انجام می دهید؟ درد چگونه شروع شد؟ چه فعالیت هایی علائم را بهتر یا بدتر می کنند؟ چه داروها یا درمان هایی سبب احساس بهتری در شست پا می شوند؟ همچنین، پزشک شست پای فرد را معاینه کرده و از او می خواهد تا شست خود را خم و صاف کند. علاوه بر آن، امکان دارد پزشک از فرد بخواهد جهت معاینه پا و شست آن و همچنین شناسایی شکستگی های استخوانی احتمالی، رادیوگرافی انجام دهد. در برخی موارد، پزشک می تواند تصویر برداری MRI یا اسکن هسته ای استخوان را جهت تشخیص آسیب های استخوانی احتمالی به بیمار پیشنهاد دهد. با این حال، ظاهر استخوان های کنجدی متفاوت بوده که این می تواند تشخیص وجود شکستگی را برای پزشک دشوار سازد. برای اطلاع از روش های درمان استخوان های سزاموئید اینجا کلیک کنید.

استخوان سزاموئید استخوانی است که درون تاندون یا عضله قرار گرفته است. این کلمه از کلمه لاتین sesamum (“دانه کنجد”) گرفته شده که بیانگر کوچک بودن کنجد است. استخوان های کنجدی (سزاموئید) منحصر به فرد هستند زیرا تنها استخوان هایی در بدن می باشند که بوسیله مفاصل به استخوان های دیگر متصل نمی شوند. این استخوان ها به وسیله تاندون ها به دیگر استخوان ها متصل شده و یا در درون عضلات بدن جای گرفته اند. استخوانهای سزاموئید استخوانهای جاسازی شده در تاندون ها هستند. این استخوان های کوچک و گرد معمولاً در تاندون های دست، زانو و پا دیده می شوند. استخوان های سزاموئید برای محافظت از تاندون ها در برابر فشار و ساییدگی عمل می کنند. نمونه های استخوان های کنجدی در بدن شامل کشکک زانو و دو استخوان کوچک در پا می شوند که هر کدام تقریبا به اندازه یک دانه ذرت می باشند. این دو استخوان در زیر سر استخوان متاتارس اول پا قرار دارند که یکی از آن ها در قسمت بیرونی و دیگری در نزدیکی قسمت میانی پا جای گرفته است. این استخوان ها در تاندون خم کننده شست پا قرار دارند. استخوان کنجدی چیست؟ استخوان های کنجدی در پا کاربردهایی چندگانه دارند. آن ها وزن بدن را تحمل کرده، به تاندون ها اجازه اعمال نیروهای بیشتر بر روی استخوان را می دهند. هنگامی که تاندون های احاطه کننده استخوان های سزاموئید تحریک و ملتهب می شوند، سزاموئیدیت رخ می دهد. به گفته آکادمی جراحان ارتوپدی، رقصنده های باله، دوندگان و دریافت کنندگان در بازی بیس بال به دلیل فشار هایی که در حین این فعالیت ها بر روی پاهایشان وارد می شود، بیشتر مستعد ابتلا به سزاموئیدیت هستند. همچنین، افراد دارای قوس شدید پا نیز به دلیل فشار اضافی که بر پای آن ها وارد می شود در معرض خطر بالای ابتلا به سزاموئیدیت قرار دارند. علائم استخوان های کنجدی استخوان های سزاموئید شست پا علاوه بر سزاموئیدیت در معرض شکستگی نیز قرار دارند. گاهی اوقات، تمایز این دو بیماری از یکدیگر دشوار می باشد. هنگامی که فردی به شکستگی استخوان سزاموئید مبتلا می شود درد و تورم و گاه کبودی فورا اتفاق می افتد اما افراد مبتلا به سزاموئیدیت درد را به صورت تدریجی تجربه خواهند کرد. دیگر علائم سزاموئیدیت شامل موارد زیر می شوند: مشکل در صاف و خم کردن شست پا تورم درد، مخصوصا در کف پا از آنجایی که سزاموئیدیت در طول زمان بوجود می آید، امکان دارد فرد دردی مبهم را تجربه کند که در طول روز پدیدار شده و از بین می رود. این درد معمولا در کف پا و انگشتان آن بروز می کند. درد ایجاد شده توسط سزاموئیدیت میتواند سبب لنگیدن فرد در هنگام راه رفتن شود. علاوه بر آن، این افراد جهت کاهش فشار اضافی و درد، وزن خود را بر روی پای دیگر خود یا روی کنار بیرونی پای مبتلا وارد می کنند. تشخیص پزشک تشخیص سزاموئیدیت را با پرسش از فرد در ارتباط با علائم او شروع می کند. سوالاتی که امکان دارد پزشک بپرسد شامل موارد زیر می شوند: چه فعالیت هایی را به طور معمول انجام می دهید؟ درد چگونه شروع شد؟ چه فعالیت هایی علائم را بهتر یا بدتر می کنند؟ چه داروها یا درمان هایی سبب احساس بهتری در شست پا می شوند؟ همچنین، پزشک شست پای فرد را معاینه کرده و از او می خواهد تا شست خود را خم و صاف کند. علاوه بر آن، امکان دارد پزشک از فرد بخواهد جهت معاینه پا و شست آن و همچنین شناسایی شکستگی های استخوانی احتمالی، رادیوگرافی انجام دهد. در برخی موارد، پزشک می تواند تصویر برداری MRI یا اسکن هسته ای استخوان را جهت تشخیص آسیب های استخوانی احتمالی به بیمار پیشنهاد دهد. با این حال، ظاهر استخوان های کنجدی متفاوت بوده که این می تواند تشخیص وجود شکستگی را برای پزشک دشوار سازد. برای اطلاع از روش های درمان استخوان های سزاموئید اینجا کلیک کنید.

کنسرو غذای سگ شایر مدل مرغ Chicken وزن 400 گرم مشخصات: کنسرو غذای محبوب و مورد علاقه همه سگ هاست. از آنجایی که غذای کنسرو سگ مکمل خوبی برای استفاده در کنار غذای خشک است بهتر است رژیم غذایی سگ ها ترکیبی از غذای خشک و غذای تر یا همان کنسرو باشد. همچنین برای توله سگ ها و سگ های مسن که در جویدن دچار مشکل هستند کنسرو یک غذای لذیذ و مقوی محسوب می شود. کنسرو سگ شایر مدل مرغ سرشار از ویتامین ها و مواد مغذی برای حفظ سلامتی و شادابی سگ هاست. این کنسرو سگ به دلیل داشتن پروتئین و فیبر لازم و مواد مغذی کاملا طبیعی، برای سگ ها در هر سن و با هر نژادی قابل استفاده است. در کنسرو سگ شایر از افزودنی‌های شیمیایی، مواد نگهدارنده، طعم دهنده‌ها و رنگ دهنده‌های مصنوعی و پروتئین‌های گیاهی و فیلرها استفاده نشده است. کنسرو مرغ سگ شایر فاقد شکر، نمک وگلوتن می‌باشد. وجود افزودنی های طبیعی همانند گلوکوزامین و زینک، باعث استحکام استخوان درتمامی سنین می‌شود و با توجه به داشتن مقدار قابل توجه ای از امگا ۳ و ۶ به سلامت پوست و مو و همچنین رشد مو کمک قابل توجهی می نماید. کنسرو مرغ سگ شایر یک وعده غذایی کامل و مقوی حاوی امولسیون یکنواخت شده‌ گوشت مرغ همراه با جگر، کمی برنج، هویج، نخود سبز، کلم و استخوان می‌باشد. مرغ با داشتن ویتامین‌های مختلف ماندد ویتامینC ، ویتامین B6 ، ویتامینB3 ، ویتامین B12 ، ویتامینE ، ویتامین D و ویتامین K ویتامین B9 ، ویتامین B2 ، ویتامین B1 نقش موثری در رشد و سلامتی سگ دارد. کنسرو سگ شایرآماده مصرف می باشد و نیازی به گرم شدن یا جوشاندن ندارد. می توانید این کنسرو را خارج از یخچال اما در جای خشک و به دور از نور خورشید نگهداری کنید. چنانچه تمام کنسرو در یک وعده غذایی سگ استفاده نشد می توانید آن را تا 7 روز با بسته بندی مناسب در یخچال و یا برای مدتی طولانی ‌تر در وعده‌های کوچکتر و در ظرف مناسب داخل فریزر نگهداری کنید. محتویات و ویژگی ها: حاوی ویتامین های گروه B حاوی ویتامین های,C A,D,E,K حاوی گلوکوزآمین، روی و زینک جهت استحکام و رشد استخوان ها کمک به سلامت بینائی به دلیل ویتامین‌های موجود کمک به کاهش اضطراب به دلیل داشتن نوعی از اسید آمینه کاهش ناراحتی های پوستی تامین پروتئین طبیعی مورد نیاز حاوی چربی‌های مفید و ضروری طبیعی مناسب برای سگ‌های بد غذا مناسب برای سفرهای کوتاه مدت مملو از ویتامین های خانواده Bکمک به عملکرد طبیعی دستگاه گوارش حاوی %10 پروتئین، %2 چربی، %3 کربوهیدرات، %1 فیبر و 310 کالری انرژی در هر 100 گرم وزن محصول: 400 گرم محصول شرکت پتی وان روش مصرف: از غذای کنسرو سگ شایر مدل مرغ می توانید به تنهایی و یا به همراه غذای خشک استفاده کنید. مقدار مصرف: متناسب با جثه سگ از جدول زیر مقدار غذای روزانه مورد نیاز سگ خود را ببینید. خرید انواع غذای مرطوب سگ از شهرپت

مشخصات غذای خشک توله سگ رویال فید مدل Puppy غذای خشک توله سگ رویال فید تولیده شده از مرغوب ترین و با کیفیت ترین مواد اولیه توسط گروه تولیدی پارس دانه سواد کوه می باشد. غذای خشک پاپی رویال فید به صورت کاملا اختصاصی ویژه توله سگ های همه نژادها و با توجه به اهمیت تغذیه آن ها بعد از دوره شیرخواری و منطبق بر حساسیت های گوارشی توله سگ ها تولید شده است. این غذای خشک سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز جهت رشد و حفظ سلامتی سگ شماست. غذای خشک توله سگ رویال فید حاوی پودر گوشت طیور، گلوتن ذرت، گلوتن گندم، برنج، ذرت گندم، آرد گندم، پودر ماهی، چربی طیور، روغن ماهی، روغن گیاهی، پودر گوشت دامی، تفاله خشک شده چغندر قند، نمک، مونو کلسیم فسفات، کربنات سدیم، کلرید پتاسیم، تائورین، آویشن، بذر کتان، مخمر، لیزین، مکمل ویتامینه و معدنی، پری بیوتیک، عصاره رزماری، ال-کارنیتین، کاروتن و آنتی اکسیدان می باشد. توصیه تغذیه ای مخصوص توله سگ: در نظرداشته باشید که توله سگ شما تا 6 ماهگی به حدود 5 وعده غذا در روز نیاز دارد. مقدار غذای مورد نیاز در هر وعده را از جدول غذایی مندرج روی بسته غذا مطالعه بفرمایید. در نظر داشته باشید که همراه با غذای خشک، همیشه آب تازه و خنک در اختیار سگ خود قرار دهید. انواع غذای خشک سگ را با درج توضیحات کامل می توانید در پت شاپ شهرپت مشاهده نمایید. محتویات و ویژگی ها: مناسب برای توله سگ همه نژادها حاوی پروتئین، چربی و مواد معدنی مفید و ضروری برای توله سگ حاوی انواع ویتامین ها حاوی ال-کارنتین جهت کاهش مشکلات فیزیولوژیکی و افزایش بهره وری مواد غذایی حاوی تائورین جهت افزایش عملکرد مغز و بهبود عملکرد قلب حاوی ویتامین A، ویتامین D3، ویتامین E، کلسیم و فسفر حاوی %29 پروتئین و %18 چربی و %3.5 فیبر موجود در وزن های 3 و 10 کیلوگرم محصول گروه تولیدی پارس دانه سواد کوه برای خرید انواع غذای خشک سگ از شهرپت اینجا کلیک کنید.

دندان قروچه اصطلاحی برای دندان ساییدن یا فشار دادن فک است و بسیاری از بچه ها به آن مبتلا هستند (به گفته کارشناسان ۲ تا ۳ کودک از ۱۰ کودک دندان قروچه می کنند)، اما بیشتر آن ها زود رشد می شوند. دندان قروچه اغلب در طی مراحل خواب عمیق یا هنگامی که بچه ها تحت استرس هستند، اتفاق می افتد. علت دندان قروچه کودکان در خواب اگر دندان های کودک شما فرسوده به نظر می رسد یا کودک از حساسیت یا درد دندان شکایت دارد، با دندانپزشک خود مشورت کنید. برخی از این نکات عبارتند از: استرس کودک خود را کاهش دهید، به ویژه درست قبل از خواب تمرینات ماساژ و کشش را برای شل شدن عضلات امتحان کنید در بعضی موارد دندان های بالا و پایین کودکان به درستی تراز نشده اند و در پاسخ به درد، در خواب دندان قروچه می کنند. کودکان ممکن است با دندان قروچه به عنوان راهی برای تسکین درد، دندان های خود را خرد کنند. دندان قروچه معمولاً صدمه ای نمی زند، اما وقتی ساییدن دندان به طور منظم اتفاق افتد، دندان ها آسیب می بینند و عوارض دیگری مانند ناراحتی و مشکلات عضلات فک ایجاد می شود. علت دندان قروچه کودکان در روز و شب کارشناسان همیشه مطمئن نیستند که چرا دندان قروچه رخ می دهد. در برخی موارد، ممکن است بچه ها دندان های بالا و پایین تراز نداشته باشند. برخی دیگر این کار را به عنوان پاسخی به درد انجام می دهند، مانند درد گوش یا دندان درآوردن. کودکان ممکن است دندان های خود را به عنوان راهی برای تسکین درد، همانطور که ممکن است برای درد یک عضله آن را مالش دهند، روی هم فشار دهند. بسیاری از بچه ها برای این علل نسبتاً شایع زودتر رشد می کنند. استرس- به طور معمول فشار عصبی یا عصبانیت- دلیل دیگر آن است. به عنوان مثال، ممکن است کودک نگران امتحان در مدرسه یا تغییر روال زندگی( خواهر و برادر یا معلم جدید) باشد. حتی مشاجره با والدین و خواهر و برادرها نیز می تواند باعث استرس در زمان ایجاد دندان قروچه شود. برخی کودکان بیش فعال نیز دندان قروچه دارند. هم چنین گاهی کودکانی که بیماری دیگری (مانند فلج مغزی) دارند یا داروهای خاصی مصرف می کنند، می توانند به دندان قروچه مبتلا شوند. درمان دندان قروچه در کودکان اکثر بچه ها با دندان قروچه بزرگ می شوند، اما ترکیب مراقبت های دندانی توسط والدین و مراجعه منظم به دندانپزشکی می تواند به کنترل مشکل تا زمان وجود آن کمک کند. در مواردی که دندان ساییدن و فشردن باعث اذیت شدن صورت و فک کودک یا باعث آسیب به دندان می شود، دندانپزشکان ممکن است یک محافظ شبانه ویژه برای کودک شما تهیه کنند. محافظ شبانه که مخصوص دندان های کودک ساخته شده، شبیه محافظ دهانی است که توسط ورزشکاران استفاده می شود. اگرچه ممکن است عادت کردن به آن طول بکشد، نتایج مثبت آن به سرعت اتفاق می افتد. تشخیص دندان قروچه بسیاری از کودکانی که دندان قروچه می کنند، ممکن است حتی از این موضوع آگاهی نداشته باشند، بنابراین اغلب خواهر و برادرها یا والدین مشکل را تشخیص می دهند. برخی از علائم برای مراقبت عبارتند از: هنگام خواب کودک صدای ساییدن بشنویید شکایت از درد فک یا صورت پس از بیدار شدن از خواب درد همراه با جویدن دکتر میلاد افشار متخصص ایمپلنت و جراحی دندان

خیلی از کسانی که می‌خواهند ایمپلنت دندان انجام دهند نگران درد بعد از ایمپلنت هستند و می‌پرسند این درد تا چه مدت بعد از فرآیند همراه آن‌هاست. درد بخشی از زندگی است. متاسفم که این مقاله را با یادآوری چنین حقیقت تلخی شروع می‌کنم اما واقعاً همینطور است! کسانی که ایمپلنت انجام می‌دهند به احتمال زیاد کمی درد خواهند داشت اما اینکه این درد چقدر طول می‌کشد و چقدر شدت دارد، بسته به هر فردی متفاوت است. به علاوه، راه‌های زیادی وجود دارد که می‌توانید به کمک آن‌ها این درد را برطرف کنید یا به حداقل برسانید. ایمپلنت دندان درد دارد؟ بله، بعد از اینکه دندانی را ایمپلنت می‌کنید کمی درد احساس خواهید کرد. در حین فرایند ایمپلنت هیچ دردی احساس نمی‌کنید زیرا پزشک آن ناحیه را بی‌حس می‌کند اما بعد از فرایند، به محض اینکه داروی بی‌حسی اثر خود را از دست داد، دردتان آغاز می‌شود. میزان دردی که بعد از کاشت ایمپلنت احساس می‌کنید به این بستگی دارد که پزشک چقدر روی ساختار لثه‌ها تغییر ایجاد کرده و اینکه چه تعداد ایمپلنت انجام داده‌اید. هرچه فرایند طولانی‌تر باشد و ایمپلنت‌های بیشتری انجام داده باشید، درد بعد از جراحی هم بیشتر خواهد بود. در حین انجام عمل جراحی کاشت ایمپلنت باید تا حدودی انتظار درد و ناراحتی را داشته باشید. اما افرادی که تحت این عمل جراحی قرار گرفته اند تا به حال از تجربه درد غیرقابل تحمل هنگام عمل جراحی شکایتی نکرده اند. با اعصاب بی حس شده می توانید انتظار داشته باشید که در طی روش کاشت دندان خود دردی احساس نکنید. ممکن است در بعضی مواقع احساس فشار کنید اما نباید باعث ناراحتی شما شود. برای بیمارانی که با اقدامات دندانپزشکی دچار اضطراب می شوند، آرام بخش استفاده می شود. ایمپلنت چقدر دردناک است؟ ایمپلنت دردناک نیست زیرا با بی حسی موضعی برای بی حس شدن کامل دهان انجام می شود. پس از کاشت دندان، با از بین رفتن بی حسی ممکن است بیمار درد خفیف احساس کند. افرادی که تحت این عمل قرار می گیرند، می گویند این درد کمتر از درد کشیدن دندان است. ایمپلنت دندان چقدر طول می کشد؟ این عمل خود ۱ تا ۲ ساعت طول می کشد و زمان بهبود آن ۳ تا ۶ ماه است. در طول این زمان ، آلیاژ تیتانیوم (همان ماده ای که در جایگزینی مفصل استفاده می شود) با بافت استخوانی اطراف آن ادغام می شود و بهبود می یابد. بعد از ایمپلنت چند روز درد دارید؟ نمی‌توان زمان دقیقی را برای این درد مشخص کرد چراکه میزان و طول این درد برای هر فردی متفاوت است. با این حال، معمولاً افراد حداکثر تا ۱۰ روز بعد از جراحی این درد را احساس می‌کنند. خوشبختانه پزشک برایتان مسکن‌هایی تجویز می‌کند تا دردتان را تسکین دهد. علاوه بر این، ممکن است بعد از جراحی کمی تورم هم داشته باشید که معمولاً پس از ۳ تا ۵ روز از بین می‌رود. عوامل مؤثر در درد شدید ایمپلنت دردی که بعد از کاشت موفق ایمپلنت احساس می‌کنید طبیعی است اما گاهی ممکن است مشکلات دیگری هم به وجود بیاید که این درد را تشدید می‌کند. در زیر به چند نمونه از آن‌ها اشاره می‌کنیم: سست بودن هیلینگ کپ هیلینگ کپ، کلاهک یا پیچ کوچکی است که در جلسه اول کاشت بالای ایمپلنت قرار می‌دهند تا در این مدت بافت لثه التیام پیدا کند. گاهی ممکن است در این حین پیچ کوچکی که بالای ایمپلنت قرار دارد کمی شل شود. در این صورت پزشک کلاهک را خارج کرده، آن را تمیز و دوباره محکم می‌کند. اگر چنین مشکلی برایتان به وجود آمده باشد، قبل اینکه پزشک آن را درمان کند ممکن است درد داشته باشید. سست بودن ایمپلنت اگر تراکم استخوان داخل فک‌ها به اندازه کافی نباشد، ایمپلنت دندان بعد از مدتی شل می‌شود. این اتفاق باعث می‌شود کمی احساس درد یا ناراحتی داشته باشید. در بیشتر این موارد پزشک مجبور می‌شود ایمپلنت را خارج کرده و دوباره نصب کند. عفونت عفونت لثه از هر نوعی که باشد باعث درد می‌شود اما اگر زود به این عفونت رسیدگی کنید مشکل کاملاً قابل‌درمان است. پس زدن ایمپلنت توسط بدن گاهی ایمپلنت با دندان بیمار جوش نمی‌خورد و بدن آن را پس می زند. در این صورت می گوییم عمل ایمپلنت ناموفق بوده‌است. اگر این اتفاق برایتان بیفتد، ایمپلنت شل می‌شود و احساس درد خواهید کرد. برای اطلاعات بیشتر ادامه مطلب آیا جراحی ایمپلنت دندان درد دارد؟ را بخوانید

بازی با سگ و سرگرم کردن آن ها مزایای بسیاری برای سگ شما دارد. ارتباط برقرار کردن در حین بازی یکی از روش‌های موثر در برقرای ارتباط عاطفی با سگ محسوب می شود. ممکن است سرگرم کردن سگ برای شما یک چالش باشد. پیدا کردن راه های جدید برای مشغول کردن سگ ها گاهی دشوار هست که در این مطلب سعی می کنیم ایده های جالب و کاربردی را به شما معرفی کنیم. مزایای بازی با سگ زمانی که سگ حوصه اش سر رفته باشد و انرژی اش به شکلی سالم تخلیه نشده باشد، می تواند دردسرساز شود. از آنجایی که ما تنها منبع سرگرمی برای سگ مان هستیم اگر از عهده این کار برنیاییم خودش به دنبال سرگرمی می گردد و گاها ممکن است رفتارهای مخرب مانند جویدن وسایل منزل نیز از آن ها سر بزند. اگر برای سگ زمان بگذارید و راه های جدیدی را برای بازی و سرگرمی با سگ بیاموزید مطمئنا از رفتارهای ناهنجار سگ مانند واق زدن و جویدن لوازم جلوگیری خواهید کرد. 9 بازی جالب با سگ در خانه این باور در بین محققان وجود دارد که بازی کردن با سگ از اهمیت ویژه ای برخوردار است و دفعات و زمانی که ما به این کار اختصاص می دهیم به شکل قابل توجه ای بر روی کیفیت زندگی سگ مان تاثیر می گذارد. در ادامه چند روش ساده را برای شما شرح میدهیم تا انرژی سگ خود را به روشی سالم تخلیه کنید و اوقات خوشی را برای او فراهم کنید. 1. بازی های پیدا کردن تشویقی بازی هایی که با قوه بویایی سگ سروکار دارند روشی آسان و کارآمد برای تخلیه کردن انرژی سگ به شمار می آید. هنگامی که به سگ خود یاد می دهد از قدرت بویایی خود استفاده کند در واقع به پرورش استعداد ذاتی او کمک می کنید و همزمان موجب سرگرمی او می شوید. این کار را می توانید در حضور خودش با قرار دادن تکه های خوراکی مورد علاقه اش در قسمت های مختلف خانه و با گفتن جمله "تشویقی روپیدا کن" به یافتن آن ها ترغیبش کنید. به یاد داشته باشید که هر بار که سگتان خوراکی مورد را نظر را پیدا کرد شما حتما تشویقش کنید. زمانی که مطوئن شدید سگ تان مفهوم بازی را یاد گرفت می توانید با کمی سخت کردن آن، او را به چالش بکشید. این بار او را در اتاق دیگری بگذارید و خوراکی ها را در قسمت های مختلف اتاق دیگری پنهان کنید و با آوردنش به آن اتاق، بازی را از سربگیرید. شما می توانید انواع تشویقی های سگ را از بین محصولا پت شاپ شهرپت بیاید و با توجه با ذائقه سگ، سن، جثه و وضعیت سلامتی اش از بین تشویقی های سالم و مقوی فروشگاه آنلاین شهرپت، بهترین گزینه را انتخاب نمایید. 2. بازی Shell Game این بازی یک روش ساده معمایی برای سگ هاست. شما می توانید به کمک سه عدد لیوان و قراردادن تشویقی زیر یکی از آن ها این بازی را انجام دهید. با جابه جا کردن لیوان از سگ تان بخواهید تشویقی را پیدا کند. این بازی توانایی حل مسایل را در سگ شما تقویت کرده و اعتماد به نفس سگ را بالا می برد. 3. آموزش جمع کردن اسباب بازی ها ابتدا باید جای خاصی مانند یک جعبه را برای قرار دادن اسباب بازی های سگتان انتخاب کنید. شاید آموزش جمع کردن وسایل به سگ کار عجیبی به نظر برسد اما این کار بسیار سرگرم کننده است. همیشه این نکته را به یاد داشته باشید که آموزش مهارت های جدید به سگ تان، اعتماد به نفس او را بالا می برد و بر کیفیت زندگی اش تاییر چشمگیری می گذارد. اگر سگ شما فرمان "بندازش" را بلد باشد کافی است در حالی که کنار جعبه وسایلش ایستاده اید، اسباب بازی را به او بدهید و فرمان "بندازش" را به کار ببرید. سپس حسابی تشویقی اش کنید و دوباره این کار را انجام دهید تا مهارت مورد نظر را یاد بگیرد. با این روش هم سگ تان سرگرم می شود، هم کار جدیدی یاد می گیرد و هم وسایلش را جمع می کند! 4. استفاده از توپ های تشویقی این روش بسیار ساده و پرطرفدار است. با قراردادن تشویقی داخل توپ سگ شما مدتی سرگرم می شود. این روش برای سگ هایی که چاق یا کم تحرک هستند ایده آل است. از این روش می توانید در زمان هایی که سرکار و یا خارج از منزل هستید نیز برای سرگرم کردن سگ خود کمک بگیرید. شما می توانید این توپ های تشویقی مخصوص سگ را از پت شاپ شهرپت تهیه نمایید و از دیدن بازی سگ خود لذت ببرید.